آقای جنتلمن
کارمند عالیرتبه اداره امور مالی آستان قدس رضوی در قبل از انقلاب بود , به هنگام آغاز شراکتش در تجارتخانه پدرم سالها بود که باز نشسته شده بود.شراکتش با پدرم نه از سر نیاز مالی , بلکه بیشتر برای رفع اوقات بیکاری بود.آقای کفایی حقیقتا یک جنتلمن واقعی بود چه در شخصیت و کلام وچه در پوشش و ظاهر.مسئولیت حسابداری بر عهده ایشان بود ومن از نزدیک شاهد دقت و وسواس عجیبش در امور حسابرسی شرکت بودم.سالها بود که همسر و دو فرزند پسرش در ایالت سانفرانسیسکوی امریکا ساکن بودند اما خودش زندگی در ایران و مشهد را به اقامت در امریکا ترجیح می داد.یادم می آید که وی در خانه ایی قدیمی در خیابان سردادور یکی از خیابان های فرعی خیابان بهار به همراه یک پیرمرد و پیرزنی که مستخدمینش بودند زندگی می کرد.اگر چه به شخصه آدم خوش پوشی بود اما اهل تجملات و تشریفات نبود.یک فولکس واگن بیتل طوسی رنگ اتومبیل زیر پایش بود که گاهی دوستانش به مزاح می گفتند احتمالا قدمتش به جنگ جهانی دوم می رسد.از بوی خوش توتون کاپیتان بلک پیپش که در بازار می پیچید همه متوجه می شدند که آقای کفایی وارد بازار شده است.از سادات رضوی بود اما آدم خشکه مقدس و قشری مذهبی نبود , در عین حال انسان پاک آیینی بود , بارها در جواب سؤال دیگران که می پرسیدند آقا شما چرا به امریکا نمی روید و برای همیشه در کنار خانواده تان ساکن نمی شوید؟ می گفت : ” من همین که اینجا تو مشهد ,وقت نماز صدای اذون به گوشم می رسه حالم رو خوب می کنه “.وقتی هم هر دو سه سال یکبار برای ملاقات همسر و فرزندانش به امریکا می رفت نهایتا یکی و دو ماه بیشتر آنجا نمی توانست دوام بیاورد و به ایران باز می گشت.در تمام آن سال ها من نام دو نفر را زیاد از زبان آقای کفایی می شنیدم , یکی نام ولیان استاندار خراسان در قبل از انقلاب که هم زمان تولیت آستان قدس رضوی را هم بر عهده داشت و دیگر نام حاج حسین آقای ملک یکی از بزرگ فئودال های خراسان و مشهد که در عین حال فردی متشرع و خیر هم بود , هر دو از رجال نامی عصر پهلوی بودند که یکی طبقه دولتمردان تکنوکرات را نمایندگی می کرد و دیگری چهره ایی شاخص از طبقه سرمایه داران و زمین داران سنتی و مذهبی آن دوره بود.
از آن روزها سال ها می گذشت و شراکت پدر هم با آقای کفایی قطع شده بود و من گهگاهی دورادور جویای احوال آقای کفایی می شدم و پدر می گفت که ایشان به عارضه قلبی دچار شده است تا اینکه خبر رسید که آقای جنتلمن برای همیشه دارفانی را وداع گفته است.
آرشیو نوشته‌ها و شناسایی نویسنده:
مهدی توکلی تبریزی؛ متولد شهریور ۱۳۵۳ در شهر مشهد، دانش آموخته زبان و ادبیات انگلیسی در مقطع کارشناسی از دانشگاه فردوسی مشهد
آثار چاپ شده:
داستان های کوتاه ” نقطه , سرخط ” در دوهفته نامه امرداد
” یادم , تو را . . . ” در روزنامه شهروند امروز
” شمیم صلح ” در روزنامه همدلی
” آقای جنتلمن ” در روزنامه آفتاب یزد
” شب های خوش دزاشیب ” در روزنامه همبستگی
و…” یادبود ” در روزنامه روزان
