UA-28790306-1

صفحه را انتخاب کنید

«سایفایکو»های سنجری در یک ایستگاه فضایی متروک

«سایفایکو»های سنجری در یک ایستگاه فضایی متروک

ایستگاه فضایی متروک

سینا سنجری

سینا سنجری

«سکوت و آوازهای مرده» چند کار به‌هم پیوسته کوتاه از سینا سنجری که خود معتقداست این کارها تجربه‌ای در سایفایکو به گونه پیوسته است. پیش از این مقاله‌ای از سینا سنجری پیرامون سایفایکو در شهروند بی‌سی و سایت شهرگان منتشر کرده‌ایم.

 فضای «سایفایکو»های سنجری در یک ایستگاه فضایی متروک و در زمانی نامعلوم می گذرد.

سینا سنجری، شاعر و ساکن کوکیتلام در کاناداست. از او تاکنون کتاب‌های زیر منتشر شده‌است:

باغ اساطیر (مجموعه غزل ۷۵-۱۳۶۸)– ۱۳۷۸

گزیده‌ی ادبیات معاصر شماره ۱۳(گزیده‌ی شعر ۷۷-۱۳۷۳)- ۱۳۷۸

مکاشفه هشت (به تماشای شعر سهراب سپهری)-انتشارات فرادید-۱۳۷۸

عقربه‌های برنزی (گزیده شعر ۷۸-۱۳۷۵) – انجمن شاعران ایران- ۱۳۸۵

 

 سکوت و آوازهای مرده

۱

سکوت

در دالان ها قدم می زند

در کابین ها می آساید

می پندارد هرگز

آوازی نبوده است

۲

چشم هایش را می بندد

چندان که به یاد آورد

آخرین صدا را

در هنگامه آخرین برخورد

۳

خشکش میزند سکوت

آوازی جامانده

از سالن رقص بیرون می زند

هراسان

آنگاه پر می گشاید

و در بیکران فضا

محو می شود

۴

در ایستگاه فضایی متروک

غمگنانه می نگرد

به تقلای آخرین ال ای دی

۵

حالا یگانه فرمانده ایستگاه است

سکوت

فرماندهی که هرگز

دستوری نخواهد داد

۶

هی می آید و می رود

به همه جا سرک می کشد

و گهگاه

چیزهای نامفهومی می گوید

۷

از خواب می پرد سکوت

تک تک کی بوردها در اتاق فرماندهی

رویایی بوده شاید!

۸

از خواب می پرد سکوت

تابش ناگهان نمایشگرها

به شمارش واقعه فرجامین

۹

از خواب می پرد سکوت

چه کابوسی !

ایستگاه فضایی متروک

بر لبه سیاهچاله

۱۰

سرگردان در ایستگاه فضایی متروک ؟

نه !

می خواست سکوتی باشد

میان بند بند خنیای خنیاگران کهن

زمان و زیستن در هیچ

۱۱

از راه می رسد زمان

برابرش می نشیند سکوت

تا چند

  تا ساعت انفجار نهایی

۱۲

خیره می شود

به عکس معلق کودکی که می خندد

در ایستگاه فضایی متروک

۱۳

همه چیز در نقطه ای متوقف شده است

این را زمان

به تلخی اعتراف می کند

۱۴

نمی داند

ایستاده است

می رود یا می آید

چه سرگردان است زمان

در ایستگاه فضایی متروک

۱۵

خیره به نمایشگرهای خاموش

می اندیشد زمان

به رفتگانی که روزی

باز خواهند گشت

۱۶

در چارسوی زمین

می دانست زمان

اکنون نمی داند

به کدام سوی

در ایستگاه فضایی متروک

۱۷

گوشی تلفن

آونگان در اتاق فرمانده

ایستگاه فضایی

آونگان در هیچ

و زمان

آونگان در سکوت

۱۸

نت های جامانده

از آخرین آواز

می پیچند

در دالان های ایستگاه فضایی متروک

۱۹

اینک تنها نقطه ای ست

ایستگاه فضایی متروک

در سحابی زمان

۲۰

نمی داند

زمستان است یا بهار

به دام افتاده زمان

در ایستگاه فضایی متروک

۲۱

لب هایش را می جود زمان

باری “این دیگر اینجا چه می کند؟”

عکسی از کالبد منجمد ماموت

۲۲

رایانه های خاموش

عکس ها ، پیغام ها

سرگردان

در حافظه تراشه ها

۲۳

در ایستگاه فضایی متروک

ایستاده است زمان

به تماشای ستاره ای که می میرد

۲۴

حالا فرقی نمی کند

آخرین متن چاپ شده چاپگر

محاسبات مدار شهاب سنگ باشد

یا رباعیات نوسترآداموس

۲۵

در ایستگاه فضایی متروک

عکسی به جامانده از زیبایی

یاس فلسفی آیینه!

۲۶

تاریکی و تردید

می ایستد زمان

موج بر می دارد فضا

بر گذرگاه فرجام

۲۷

در ایستگاه فضایی متروک

زمان بر نامه ای می گذرد

آخرین جمله ناقص است

جمله ای که هرگز تکمیل نخواهد شد

۲۸

در ایستگاه فضایی متروک

چیزی عوض نشده است

تنها فرمانده دارد در زمانی دیگر

آخرین دستور را

فریاد می زند

۲۹

از رویای صداها سرشار

هنوز هم می اندیشد تلفن

به انحنای زمان

در ایستگاه فضایی متروک

۳۰

در ایستگاه فضایی متروک

ترجمه فیتزجرالد

از رباعیات خیام

کتابی که دیگر ورق نخواهد خورد

۳۱

ظهور نقطه ای بر نمایشگر

درنگ می کند زمان

شهاب سنگی در راه است

۳۲

ناگاه یورش بیگانگان

بر ایستگاه فضایی متروک

پناه می برد سکوت

به کابین مهر و موم شده فرمانده

۳۳

کیستی؟

لبخند می زند زمان

هم صحبت سکوتم

سال هاست

۳۴

از خواب می پرد سکوت

گفت و گوی زمان و فضا

بر لبه سیاهچاله

۳۵

کمین کرده در تاریکی

ناگهان

گریبان زمان را می گیرد

روح سرگردان

۳۶

سکوت می داند

صداها باز خواهند گشت

این هنر زمان است

۳۷

سرگیجه زمان

ایستگاه فضایی متروک

با سرعتی شگفت می چرخد

بر مدار نابودی

۳۸

نزدیک افق اتفاق

سکوت با خویش نجوا می کند و

زمان

در دالان ها به خواب رفته است

۳۹

سرگردان در ماده تاریک

ارواح نیز می دانند

روزی

بازی را به زمان

خواهند باخت

۴۰

ورق می خورد زمان

محو می شود

ایستگاه فضایی متروک

در حفره های جهان

کوکیتلام  –   ۲۷ می ۲۰۱۳

آرشیو نوشته‌ها و شناسایی نویسنده:

>> واپسین نوشته‌ها

سینا سنجری؛ شاعر و منتقد ادبی در سال ۱۳۴۹  در تهران به دنیا آمد. از سنجری تا کنون شش کتاب شعر در قالب های مختلف از غزل و رباعی گرفته تا سپید و آزاد از سال ۱۳۷۸ تا امروز به چاپ رسیده است‌. او همچنین کتابی در توصیف و شرح شعر سهراب سپهری نوشته است. وی در سال ۲۰۱۱ به کانادا مهاجرت کرد و اینک ساکن ونکوور است‌. سنجری به تازگی کتاب شعر کوچکی نیز به انگلیسی در شهر ویکتوریا به نام Quantic Somnia به چاپ رسانده است.

او خود را محدود به قالب مشخصی نمی داند و با وجودی که بیشتر غزل سرا شناخته می شود و پیرامون این قالب شعری مقالاتی نوشته است ولی در قالب های دیگر هم طبع و بخت خویش را آزموده است. تازه ترین کتاب پارسی او وست وود نام دارد که با عنوان فرعی یادداشت های روزانه یک نویسنده ناشناس تلاش تازه ی او در راه بردن به شیوه دیگری از بیان و زبان شعری ست.

آثار چاپ شده:
باغ اساطیر - کتاب غزل
عقربه های برنزی- غزل و رباعی و سپید
گل های تاریکی - کتاب غزل
اکالیپتوس تنها- سپید و سایفایکو
وقت های زمان- کتاب رباعی
وست وود - شعر آزاد
گزینه ادبیات معاصر - غزل و رباعی و مثنوی
مکاشفه هشت - به تماشای شعر سهراب سپهری
Quantic  Somina: A Collection of SciFaiku

تازه‌ترین نسخه دیجیتال شهرگان

ویدیویی

شهرگان در شبکه‌های اجتماعی

آرشیو شهرگان

دسته‌بندی مطالب

پیوندها: