شعری از رویا سامانی

 

این همه راه آمدم تا

از تو بگویم

از باغ انار

از خنده‌ی سیب

در رقص علف و باد،

و فانوس نگاهم که دانه پاشید

به آستین زمین

که درحواس پرتی پلک‌هایم

مسافری

زائر این خانقاه شود

ببین آفتاب را

به تماشا ایستاده

تا عاشقانه‌ی تو را نماز کند…