شعری از سعید فلاحی

– بیوگرافی:

پدرم،،،

     شاعر نیست…

گرچه از اوج غزل آگاه است  

شعر او موی سپید،

شعر او؛ 

یک تنِ رنجور وُ؛

                  نحیف!

خسته از تنهایی 

سال ها بی‌مَحرم! 

پدرم،،،

      شاعر نیست…

رنج هایش را اما

   می‌گِریَد،

         می‌موید

با خودش زمزمه هم گاهی دارد

 از زمان‌هائی خوب 

 پدرم،،،

        شاعر نیست!

ولی از وزن “جدائی‌ها” آگاه است 

صاحب دفتر و دیوانی از

“اشک” است

پدرم می داند، می داند؛

(درد)‌ هم‌قافیه‌ی (مرد) ست 

پدرم،

     شاعر نیست!

پدرم هرگز یک شاعر نیست 

پدرم،،،

اما می‌داند،

خوب هم می‌داند

دردِ یک سُفره‌ی خالی

چاره‌اش:

         –(نان)‌ست!

 سعید فلاحی (زانا کوردستانی)