شعری در دو روایت برای مهسا امینی
شعری در دو روایت از هـ . الف. ر (راه) برای مهسا امینی همراه با نقاشی آنامیس
۱
هنگام که زبان
با فروافتادن سیب
لذت به جان
آدم و حوا ریخت
خدا نیز
در لا به لای آیه‌ها
پنهان شد
تا مگر به ضرورت
با آیه‌ای فریبا
نشانه‌ای بنشاند
از مرگ!
۲
از آن هنگام
که آدم و حوا
لب از سرخی سیب گرفت
خدا در لا به لای آیه‌ها
ناپیدا شد
زان پس آدمی
به ظهورِ هیچ معجزتی
روی نکرد.
«هـ. الف. ر (راه)»
