چهار رباعی و یک ترانه از عبدالرضا نیازی

عبدالرضا نیازی؛ شاعر و ترانه سرا.

نیازی متولد ۱۳۶۳ شهرستان دهلران، ایلام است.

۱

من پت پت آخرین دم فانوسم

عمریست که از دست همه مایوسم

من با چه امیدی بنشینم وقتی

شبها همه در دلهره و کابوسم

۲

(برای شجریان)

آواز خوشت سخت شنیدن دارد

بلبل ز هوس شوق رسیدن دارد

از بس که صدای بی بدیلی داری

روحم ز تنم حال پریدن دارد

۳

ما از تب و تاب لحظه‌ها افتادیم

همراه زمان به سایه‌ها تن دادیم

سرتاسر لحظه‌هایمان را کشتند

ما قافله‌ی هر آنچه بادا بادیم

۴

(برای شاملو)

سر لوحه‌ی اشعار وجودم بودی

آرامش دلنواز رودم بودی

ای راز در آستانه‌ی زیبایی

تو مرحم شب‌های کبودم بودی

☆ ترانه

«شاپرک»

شاپرک قصه ی من

اینجا نمون همه کسم    

با درد من دیگه نساز

من دیگه واسه تو بسم

خورشید مهربونی تو

ببر به دشت بی کسی

اونجا که عشق و عاطفه

گمشده زیر هر خسی

تموم لحظه های من

زخمی درد و حسرته

وقتی نباشه دلخوشی

آدم  اسیر  نفرته     

تو این دیار بی نفس

که سرد روح آدما

اینجا نمون تنها میشی 

تو چنگ  غصه و غما

پر بزن و برو از این

جدال مرگ و سرنوشت

با این همه ظلم و ستم

از چی دیگه باید نوشت

#شهرگان