UA-28790306-1

صفحه را انتخاب کنید

گفت و گو با فرهاد صوفی – نامزد پست شورای شهر در کوکیتلام

گفت و گو با فرهاد صوفی – نامزد پست شورای شهر در کوکیتلام

از سوابق اجتماعی و سیاسی خودتان بطور خلاصه بگویید:

– من حدود سی سال است که با سازمان عفو بین‏الملل همکاری دارم. توجه من همیشه به فعالیت‏هایی بوده که در کوتاه مدت امنیت و آسایش و در بلند مدت منجر به بهبود بنیادی شرایط زندگی جامعه بشود. این فعالیت‏ها اهداف زندگی من هستند و تا زمانی که هستم ادامه دارند. تا کنون بدون اغراق تا سرحد ممکن و مقدور  بر علیه کلیه سیاست‏هایی که منجر به نقض آزادی‏های فردی و اجتماعی و حقوق انسان در ایران و جهان بوده مبارزه کردم وهمراه و حامی همه فعالان در این زمینه بودم.

در کانادا هم در تمام حدود چهل سال زندگی‏ام با احزاب و گروهای سیاسی اجتماعی مترقی اینجا که هدفشان بهبود اوضاع سیاسی اجتماعی اقتصادی انسان بوده، همکاری‏های موثری داشتم و اسم شناخته شده‏ای هستم.

 

برای کدامیک از بخشهای انتخابات شهرداریها: الف) شهردار  ب) شورای شهر   ج) هیئت امنای مدرسه شرکت میکنید:

– من یکی از کاندیداها برای شورای شهر کوکیتلام هستم. همین نوزدهم یعنی شنبه که فردا باشد انتخابات برگزار خواهد شد و مردم با مراجعه به صندوق‏های رأی یک شهردار و هشت عضو شورای شهر را انتخاب خواهند کرد. من به اتکاء آراء هموطنانم امید دارم یکی از این هشت نفر باشم.

 

 آیا تاکنون در هیچ یک از پستهای بالا نامزد شدید و اگر آری چه تجربیاتی دارید؟

به عنوان عضو هیئت مدیره اتاق بازرگانی ترای سیتی برای یک دوره به وسیله نهصد عضو اتاق بازرگانی انتخاب شدم. اما این اولین باری است که برای شورای شهر کاندید شدم.

چه برنامههایی در شورای شهر، شهرداری و یا هیئت امنای مدارس دارید؟

همانطور که قبلاً هم گفتم، معتقدم که شورای شهر باید به روی شهروندان باز باشد و تصمیمات شفاف گرفته شود. یعنی مردم باید امکان نظارت بر روند تصمیم گیری‏ها، در شورای شهر داشته باشند. که من این کار را با تعیین ساعاتی معین برای ملاقات با مردم و پاسخ به پرسش‏هایشان کاملاً شدنی می‏دانم.

همچنین در صورتی که انتخاب بشوم تمام تلاشم را خواهم کرد که شورای شهر را قانع کنم مانند بانک‏ها که برای جلب سرمایه‏ی شهروندان متعلق به اقلیت‏های قومی به استخدام افرادی از میان آنان دست می‏زنند، دایره‏ی استخدام در شهرداری و ادارات وابسته به آن مانند آتش نشانی، پلیس و غیره را گسترده‏تر کنند تا امکان بیشتری برای کاریابی و اشتغال برای ایرانیان در این نهادها به وجود بیاید.

سطح هزینه‏های بالا و رنج و فشاری که بر مردم با درآمد پایین وارد می‏شود دغدغه دیگر من است. در حال حاضر پنجاه و حتی شصت درصد درآمد خیلی‏ها برای کرایه خانه می‏رود که رقم قابل قبول آن چیزی دور و بر سی درصد است. راههایی وجود دارد که اعضاء شورای شهر می‏توانند درصد خانه‏های ارزان قیمت را افزایش دهند و از این طریق بار این هزینه را از روی مردم بردارند. این یکی دیگر از طرح‏های من خواهد بود.

همانطوری که آگاه هستید طرح ترن هوایی هم در کوکیتلام مطرح است که علاوه بر سهولت با خودش مشکلاتی را به همراه خواهد داشت. به عنوان مثال در زمان احداث آن بیزنس‏های کوچک ممکن است دچار ضررهای جبران ناپذیری بشوند. شورای شهر و اعضاء آنها اگر با برنامه ریزی و دقت و توجه خاص بر مسائل و برنامه ریزی و نظارت بر هزینه شدن بودجه داشته باشند می‏توانند آنها را مورد حمایت خود قرار دهند. یا افزایش جرایم که از تبعات این طرح هست اگر از قبل مورد توجه باشد و تمهیداتی در نظر گرفته شود می‏تواند امنیت شهر را نه تنها حفظ بلکه بالا هم ببرد. اینها مسائلی است که من با آگاهی و مطالعه آماده برخورد با آنها هستم.

 

در شهری که نامزد انتخابات شهرداریها شدید، سطح هزینههای بالا چه میزان باعث کوچاندن طبقات با درآمد پائین و کاهش جمعییت در یک منطقه شدهاست؟  آیا این کاهش جمعیتی منطقهای، منجر به تعطیلی و کاهش مدارس و موسسات خدمات اجتماعی نمی شود؟ چه طرحی برای جلوگیری از آن دارید؟

– بله متأسفانه وقتی شهرها گسترش می‏یابند و هزینه‏های زیستن بالا می‏رود همواره گروهی که آسیب‏پذیر هست به حاشیه رانده می‏شود یا به جاهای دورتر و ارزانتر کوچ می‏کنند. گرچه درصد کمی با این کوچ در واقع با فروش املاک خود به قیمت‏های بهتر شرایط جهشی به سمت بهبود را برای خود مناسب می‏بینند اما این کوچ کردنها ضرورتاً باعث کاهش جمعیت نمی‏شود چرا که همیشه نقل و انتقالات جایگزینی صورت می‏گیرد. با نظر شما در مورد بالا رفتن هزینه‏های زیستن موافقم. همانطور که در سئوال قبل خدمتتان عرض کردم هزینه بالای کرایه خانه یکی از مهمترین آنهاست. یکی از الویت‏های من توجه بیشتر به طبقات کم درآمد و متوسط است تا به تدریج از فاصله‏ی طبقاتی در جامعه کاسته شود. من به سھم خود باور دارم و می‏دانم که راه‏هایی هست که می‏شود شهرک سازان را وادار کرد نقش مناسبی ایفا کنند و با اختصاص حداکثر ظرفیت درصدی به خانه‏های ارزان قیمت، مشارکتی عادلانه داشته باشند.

 

کوکیتلام بعنوان شهر چند فرهنگی کانادا در سال ۲۰۱۲ معرفی شدهاست. شما چه طرحی برای آن دارید؟

– تضمین عدالت و تساوی فرصت‏ها در کنار قوانین بسیار مفیدی که داریم شالوده تصمیمات من هست. در بسیاری از موارد من معتقدم عدم آگاهی از امکانات موجود باعث می‏شود خیلی از جوامع فرصت مساوی به دست نیاورند. در حالیکه من  مطئنم می‏شود با گذاشتن برنامه‏هایی این آگاهی را رساند و جامعه را به تحرک واداشت. از این طریق من شرایطی به وجود خواهم آورد تا موانعی که باعث عدم مشارکت و استفاده شهروندان از امکانات می‏شود، بر طرف شود و باعث مشارکت آنها در فعالیت های اجتماعی بشود.

 

برای گسترش چند فرهنگی چه طرح مشخصی دارید؟  و برای ایجاد کمیتههای فرهنگی چه کار میتوانید بکنید؟

– علاوه بر آنچه که عرض کردم من فعالین و گروه‏های چند فرهنگی را در نشست‏هایی که خواهم داشت در جریان امکانات موجود و نحوه استفاده از آنها قرار خواهم داد. می‏دانید که حالا سیاست‏ها و طرح‏هایی هست تا گنجینه‏های اسنادی مؤسسه‏های فرهنگی را دیجیتالیزه کند و آنها را در موزه مجازی به نمایش بگذارد.  فقط ما باید پل ارتباطی خود را بر قرار کنیم تا از امکانات موجود در عرصه‏های مختلف هنری و فرهنگی از جمله ادبیات مکتوب، سینما، تئاتر، نقاشی و صنایع دستی بهره بهتری ببریم.

 

با توجه به اینکه وزیر فرهنگی کانادا جیمز مور، نماینده انتخابی شهر پورت مودی است، فکر نمی کنید که اقوام و دیگر ملیتهای ساکن ترای سیتی بهتر از هرکسی میتواند این خواست را مطرح کند؟

– همینطور است که می‏فرمایید و این حاصل نمی‏شود مگر با شرکت در انتخابات.  درصد شرکت در انتخابات، تأثیر گذاری حرف اقوام و ملیت‏ها را بالا می‏برد. امروزه به راحتی از طریق کامپیوتر و آمار می‏شود در زمان اندکی درآورد که هر قوم و ملتی چقدر در انتخابات نقش دارد.  اگر ما شرکت در انتخابات را خیلی جدی بگیریم مطمئناً در سطح شهر و استان و کشور هم جدی گرفته خواهیم شد.

 

با کدام دولت احساس نزدیکی میکنید و میتوانید بهتر با آن کار کنید؟

– هر دولتی که با رأی مردم بر سرکار بیاید و آزادی‏های فردی و اجتماعی مردم را محترم بشمرد و حقوق بشر برایش در کانادا و جهان مورد احترام باشد من قادر به همکاری با آن هستم.

 

چرا باید به شما رای داد؟ و چه انتظاراتی از جامعه خود دارید؟

– من  حدود چهل سال است که در کانادا هستم. با دست خالی به عنوان مهاجر آمدم و با پوست و گوشت و استخوان حس کردم که مهاجرین با چه مشکلاتی دست به گریبانند. از سویی سی سال فعالیت گسترده اجتماعی و حقوق بشری دارم و کاملاً با زیر و بم مسائل آشنا هستم و درک روشنی از دو طرف دارم.

با اینکه پیوندهای بسیار خوبی با شهروندان غیر ایرانی بر قرار کردم همواره به فرهنگ و آداب و رسوم ایرانی خودم پایبند بودم و هرگز از ایرانی‏ها دور نبودم و دوری نگزیدم. رأی هموطنان من است که برنده شدن مرا پر ارزش و قطعی می‏کند. درست است که من حامیانی در جامعه میزبان دارم اما اشاره من به آنها در یکی دو مصاحبه به این خاطر بوده تا به هموطنانم اطمینان بدهم رأی آنها را برای ترقی دیگران استفاده نمی‏کنم بلکه چون احتمال انتخاب شدن را محتمل می‏بینم از آنها می‏خواهم با رأی تأثیر گذار خود این احتمال را به یقین و حتم تبدیل کنند.

می‏خواهم آنها بدانند که من به دلیل فعالیت‏ھای گسترده و طولانی با سازمان‏های اجتماعی و اقتصادی و حقوقی، با قوانین شهرداری‏ها و دیگر موسسات شهری و استانی و فدرال بسیار آشنا هستم. برای نمونه، همانطور که عرض کردم من حدود دو سال و نیم جزو هیئت‏مدیره‏ی اتاق بازرگانی ترای سیتی بوده‏ام. نزدیک به ٩٠٠ بیزینس مختلف در این اتاق بازرگانی عضویت دارند و اینها سالی یک باراز میان کاندیداها هشت نفر را به عنوان نمایندگان خود در هیئت مدیره انتخاب می‏کنند. مدتی هم عضو کمیته‏ی مشورتی جامعه‏ی چند فرهنگی کوکیتلام بوده‏ام. اینها را عرض می‏کنم که وقتی از هموطنانم می‏خواهم به من رأی بدهند بدانند که کارنامه من چه بوده.

آنها وقتی بدانند که من در سن شصت و یک سالگی و با داشتن این تجارب است که فکر می‏کنم توانایی نماینده بودن آنها را دارم، حتم دارم به من رأی خواهند داد.

آرشیو نوشته‌ها و شناسایی نویسنده:

خانه | >> واپسین نوشته‌ها

هادی ابراهیمی رودبارکی؛ شاعر، نویسنده و سردبیر هفته‌نامه شهرگان آنلاین؛ متولد ۱۳۳۳- رشت و ساکن کانادا - استان بریتیش کلمبیاست.

فعالیت ادبی و هنری او با انتشار گاهنامه فروغ در لاهیجان در سال ۱۳۵۰ شروع شد و شعرهای او به تناوب در نشریات نگین، فردوسی، گیله‌مرد، گردون، شهروند کانادا و شهرگان ونکوور چاپ و منتشر شد.

ابراهیمی همراه با تاسیس کتابفروشی هدایت در سال ۲۰۰۳ در نورت ونکوور، اولین انجمن فرهنگی-ادبی را با نام پاتوق فرهنگی هدایت در همین سال به‌همراه تعدادی از شاعران و نویسندگان ایرانی ساکن ونکوور راه‌اندازی کرد که پس از تعطیلی کتابفروشی هدایت در سال ۲۰۰۷ این انجمن با تغییر نام «آدینه‌ شب» برای سال‌ها فعالیت خود را بطور ناپیوسته ادامه داد.

هادی ابراهیمی رودبارکی از سال ۲۰۱۰ رادیو خبری فرهنگی شهرگان را تاسیس و تا سال ۲۰۱۵ در این رادیو به فعالیت پرداخت.

از ابراهیمی تاکنون دو کتاب شعر منتشر شده‌است:

«یک پنجره نسیم» - ۱۹۹۷ - نشر آینده - ونکوور

«همصدایی با دوئت شبانصبحگاهی» نشر بوتیمار - ایران

تازه‌ترین نسخه دیجیتال شهرگان

ویدیویی

شهرگان در شبکه‌های اجتماعی

آرشیو شهرگان

دسته‌بندی مطالب

پیوندها: