اشعاری از گلاله هنری
گلاله هنری، متولد ۲۱ خرداد ۳۶۱ و شاعر شعرهای کوتاه است. نخستین کتاب او به نام "مهمان عطر فراموش شده ماه" سال ۸۵ توسط نشر افکار به چاپ رسیده و کتاب دوم‌اش را برای چاپ به نشر نیلوفر سپرده است.
رؤیاها را آن قدر بافتیم
که تا مرز جنون کش آمدند
حالا
از بامی به بامی می‌پریم
دیوانه‌های شب زده‌ی معصومی هستیم
و خطرمان
تنها کمی بیشتر از
صدای بوق
در محدوده‌ی مدرسه است
***
فراموشی کیمیاست
امّا
طلا نمی‌کند
لحظه‌ها را میپوساند
***
خورشید بر نیامده
سه بار انکارم می‌کنند
ملافه‌های سفید
بوی تنم را
ساعت دیواری
وسواس بودنم را
و انگشتان خواب آلود ادامه‌ی پریشان موهایم را
***
بر باد میرود
هرچه در یاد داشت‌هام از خود
در خود آرام گرفته‌ام
حالا که
بر باد میروم
***
خیال میبافم
هر روز
چند رج اضافه میشود
اول پاییز
شالی رنگین
بر گردنم
***
آدم وقتی کسی را دوست ندارد
مثل جنین توی دستگاه
تنها ست
جدا از همه و
وابسته به زندگی
***
همیشه در نقشه‌های کهنه
میگردم دنبال گربه‌ی مغمومی که
کنار چاله‌ی آب
کز کرده است و
چرت میزند
***
«از مجموعه اغلب برای دیگری»
پای در گام
دست بر آسمان
بی برگم اما
***
مثل حس بارش
برای ابری که
دارد پراکنده می شود
***
تمام مسیر
نگاه می کردم
تنهایی زن مجاور را
و اندوهی که کش می آمد
با سیم های برق
از ستونی به ستون دیگر
« از مجموعه مهمان عطر فراموش شده ماه »
***
پشت چراغ قرمز جهان ایستاده ام
و همه راه ها به من می رسد
شهری صد دروازه ام
منتظر باران
با دیوارهای پخته از تابستان
پشت چراغ قرمز جهان ایستاده ام
و بچه ها برایم دست تکان می دهند
«از شعرهای چاپ نشده»
آرشیو نوشته‌ها و شناسایی نویسنده:
سپیده جدیری؛ شاعر، مترجم، روزنامه‌نگار و بنیانگذار جایزه‌ی شعر زنان ایران (خورشید) است. نخستین کتابش، مجموعه شعر «خوابِ دختر دوزیست» است. دومین مجموعه از اشعار جدیری با عنوان «صورتی مایل به خون من» به چاپ رسید و «دختر خوبی که شاعر است» مجموعه شعر دیگر اوست. تازه‌ترین کتاب منتشر شده‌اش در ایران مجموعه شعر«وغیره . . .» است.
از سپیده جدیری همچنین مجموعه‌ی «منطقی» که داستان‌های کوتاه او را در بر می‌گیرد به چاپ رسیده است. او دو ترجمه از اشعار ادگار آلن پو و خورخه لوئیس بورخس را نیز زیرچاپ برده‌است.
