اشعار شاعران ایرانی در حمایت از اعتراضات مردم ایران

“رایش‌ اسلامی”

” آلدوی”  عقده ای  دیوونه

ابتکار ِ شکنجه ها بودم

همه ی نازیارو پوست کندم

خنده ای پشت ضجه ها بودم (۱)

پشت دروازه های شهر یخی

آلمانا راه مرگو می ساختن

این منم قهرمون ارتش سرخ

که یه لشکر به اسلحم باختن(۲)

شایدم اون عقاب چشم تیزم

که یه دانکرک زیر بالامه

وسط ارتش بدون امید

منجی بودن تموم رویامه(۳)

یا که شاید همون پیانیستم

که با پنجش جهانو نو کرده

ورشو از داغ کوره ها سوخته

ساز من مرگ رو وتو کرده(۴)

صورتم مشت خورده و گرمه

سرده سلول انفرادی من

توی مغزم سکانسا میمیرن

فید میشه پلان شادی من

زخم پیری به روی قلبمه که

ارث ِ اجداد ِ قلع و قمع شدمه

رایش ِ اسلامی نسلمو سوزوند!

شعله بودن تموم فلسفمه

شعله بودن تموم نقش منه

واسه بازی رو پرده ی آخر

سیبیل هیتلری چه توفیری

با یه ریش قشنگ رو منبر؟

مرد آزاده ای شدم اما

همه ی رویاهامو دزدیدن

توی ذهنم یه قهرمان بودم

ولی به کل هیکلم ریدن!

من مثه کهنه سربازی ام که

عزت و احترامشو گم کرد

مثل سیگار نیمه جونی که

خودشو سهم پای مردم کرد

همیشه زیر گوش من خوندن

شیشه ای ، سمت پاره سنگ نرو!

توی “نرماندی” منجیا مردن

جیمز رایان بمون به جنگ نرو(۵)

۱- آلدو نقش اول فیلم حرامزاده های عوضی تارانتینو است

۲ – اشاره به فیلم دشمن پشت دروازه های شهر

۳ – اشاره به فیلم دانکرک ساخته ی کریستوفر نولان

۴ – اشاره به فیلم پیانیست

۵ – اشاره به روایت فیلم نجات سرباز رایان