چند شعر کوتاه از سریا داودی حموله

۱

دختران آب

پسران آتش

روزی نام تو را

از بنفشه های کوهی خواهند پرسید

آن روز

همه می دانند

حرف اول و آخر نام ما یکی است!

[divide style=”2″]

۲

از درهای بسته حرف زدیم و

دهان های باز

هیچ فکر نمی کردیم

مرگ

 نام کوچک ما  را صدا زند!

[divide style=”2″]

۳

هر برگی درد دارد

درد

 وارونه ی زنی ست

که از سنگ و صخره

 استعاره گرفت

امادر هیچ آیینه ای خوشبخت نشد!