یک شعر از هادی توزندجانی
کلماتی در قلم می مانند
که به هیچ شعری نمی گویی
– از همان ها / دهان می میرد
– از همان ها / چشم تر می شوی
از همان نمی گویی ها !
و گاهی که به چهره ی کلمات می رسی
نمی نویسی
می نشینی
می نشینی اطراف چشم
کور تماشا می کنی
کور
به خودت که بر می گردی / تن هایی
گِلی متبرک
تَرَک برداشته ای
تَرَک برداشته ای .
#هادی توزندجانی