
«زیر آسمان های جهان»

آمده بود که با نقل «خاطرههای ازلی» «زیر آسمان های جهان»، باریکهی زمان ما را به شکفتنهای ابدی برساند و جاودان سازد.
جستجوگری خستگی ناپذیر بود و فرزانهای حکیم در میانه روزها و رازها، که بیهیچ پیشداوری به دیدار این و آن میشتافت در خیمههای شان و سعیاش همه بر آن بود که بلکه بتواند بارقهی نخستین کلام و طرح اساطیر آغازین را در دفتر ورق خورده ایام ادیان و فرهنگها و دبستانها و نحل دریابد و برجسته سازد و بگوید مردم این است آنچه مورد وثوق همگان است و براستی که چنین کرد. براستی که حکیم زمان خویش بود و عارف حال خویش و در گستردگی شگفت دریافت هایش شناور بود.
اسفار عتیق کاتبان میخواند در جستجوی معنایی ابدی که گاه پنهان است در لایه های تو در توی کلمات. اینگونه بود که فرصت کوتاهش را به تماشا سپری کرد و برای ما که گوشهای نشستهایم بیکه بدانیم چه میگذرد، رهآوردش شگفت انگیز مینمود.
تصرف او در تماشای رنگین کمان فرهنگها زیر آسمانهای جهان مبارک باد و جاودان:
یک لحظه میانهی زمان دیگر هیچ
گم در نفحات آسمان دیگر هیچ
یک لحظه از این پنجره های ابدی
ماییم و تماشای تماشای جهان دیگر هیچ
سینا سنجری
ونکوور – ۲۲ مارچ ۲۰۱۸