یک شعر از مرضیه رشیدپور
چشم‌هایت را گذاشتم روبروی خودم
جهان، نگاه گلی شد
که اندوه را می‌دانست
و زیر بال سنجاقکی
پناه گرفته بود
پرندگان آواز تازه‌ای می‌خواندند
و من فکر کردم این راه را با من خواهی آمد
فکر کردم ما را خواهند یافت
ما را، در باد و باران
در جنگلی
که هر چه دست می‌کشی
آفتاب است!
#مرضیه_رشیدپور_کیمیا
۱۴ فروردین ۱۴۰۴
- درباره نویسنده:
- از همین نویسنده:
مرضیه رشیدپور(کیمیا)؛ دکترای فیزیولوژی گیاهان زراعی است که تاکنون ۶ کتاب شعر به نام‌های: رویای نمناک – شیار – در چهارخانه‌های پیراهنت – زنبق وحشی – دلم گنجشک شده بود – روزنه بنفشه – از او منتشر شده‌است و در ۱۲ کتاب بطور مشترک شعرش را منتشر کرده‌است
او که در شهرستان مینودشت در استان گلستان زندگی می‌کند، در حال حاضر مشغول گردآوری و چاپ نقدهای ادبی از سروده شاعران معاصر ایران است.
