یک شعر دوزبانه از فرشته امیری

پرواز در آکوردِ آب

گیتارها خودکشی کردند
در میانه‌ی سکوتِ سیم‌های رها
و من،
با آستین‌های باد
از زمین جدا شدم.

سایه‌ام هنوز نمی‌داند
که کدام‌مان زنده‌تر بودیم.

درختی از صدا در من ریشه کرد
و طبل،
از شکمِ آسمان
متولد شد.

من با آکوردِ آبیِ آینه
پرواز کردم
و هیچ نغمه‌ای
زمین‌ام نزده است

#فرشته_امیری

Flight in the Chord of Water

The guitars committed suicide
in the midst of the silence of loose strings,
and I,
with sleeves full of wind,
rose from the earth.

My shadow still doesn’t know
which of us was more alive.

A tree of sound took root in me,
and the drum
was born
from the belly of the sky.

I flew
on the blue chord of the mirror,
and no melody
has ever brought me down.

#Fereshteh_Amiri

• درباره نویسنده:
• از همین نویسنده:

فرشته امیری

• شعری از فرشته امیری همراه با ترجمهٔ انگلیسی
• یک شعر دوزبانه از فرشته امیری