شعر «باد ببر خاکستر جنگ را» همراه با ترجمه‌ی انگلیسی
بادا
که از فرازِ این ویرانه‌ها
بگذری
و خاکسترِ جنگ را
با خود ببری
تا جایی دور،
که هیچ کودکی
صدای آژیر را
لالایی نداند
بادا
که چادرِ خاک‌آلودِ صلح را
روی میدان‌های بی‌نام بکشی
و دست‌های خسته‌ی پدران
به جای اسلحه،
شاخه‌ی زیتون بگیرند
ما هنوز
لبخند را تمرین می‌کنیم
در آینه‌های شکسته
و واژه‌هایی می‌کاریم
که از دلِ تاریکی
باغ بسازند
بادا
اگر گذرت به خوابِ ما افتاد،
با عطرِ نانِ تازه بیایی
نه با بوی باروت
و بر پیشانیِ جهان
دوباره،
صبح بنویسی
Let the Wind Carry Away the Ashes of War
May the wind
pass over these ruins
and carry away
the ashes of war—
to a faraway place
where no child
knows the sound of sirens
as a lullaby
May it
draw the dusty veil of peace
over the nameless fields
and let weary fathers
hold olive branches
instead of guns
We still
practice smiling
in shattered mirrors
and plant words
that bloom
into gardens from the heart of darkness
And if the wind
ever passes through our dreams,
let it come
with the scent of warm bread,
not the stench of gunpowder—
and write again
upon the forehead of the world:
morning
- درباره نویسنده:
- از همین نویسنده:
