دو شعر از تقی جهانبخشی
Select Page
تقی جهانبخشی | 10 مرداد 1404
۱
خود را پشت سر
می گذارم
رویایی نمناک
به خود شاخ و برگ می دهد
آشفته خوابها
چون مرگی بیصدا
پا پس نمی کشند
و عشق همچنان در من
دلیل می تراشد …
۲
به خواب قرصهای یاغی
می روم
خیالت
دوپاکرده به یک کفش
پلکهای سنگین را
سبک می کند …
