دسته: شعر

به ما نگاه کن به سرزمین زوال عقل مردمی از گرسنگی تو خوشحال مردمی از گرسنگی خوشحال فراموش کردم...

  شاعر: چنین خرامان وُ دست افشان  با خرمن گیسوان،                       و تن ِجوانت        به کجا...

    من به قتل رسیده‌ام در سرم صدای جیغ بی‌تاب مرغان دریایی را نمی‌شنوی؟ صدای بوق کشدار کشتی‌های...

  با حرکتِ یک انگشت بازی می‌کنم با سرنوشتِ یک ملت. انگشتم را در بیلبوردها استفاده می‌کنند. انگشتم...

  هیچ کس متوجه‌ی تاثیر پنجره  بر ما نیست هر روز به کمی آسمان کمی درخت کاج کمی انار خورده شده یکی و...

  ۱ به باد رفته‌ست حواسَ‌م برای دیدنَ‌ت از این شاخه به آن شاخه می‌پرد.   ۲ خشک می نوشد جای خالی آب...

  شبیه دسته گُلی بر مزارِ من دیگرگرفته  دست به زانو ، بهارِ من دیگر وَ نیستی تو و خمیازه می کشد یک...

  از دست اتفاق‌های زمین افتادم روی شانه‌ی شعر آنجا که کلمات نیلوفری آب مرداب را به زندگی لطیف برگی...

  نه آنقدرها هم که گفته بودی   می‌روم  نرفته بودی انقدر‌ها هم بی‌وفا نبودی در عبور فصل‌ها در رویا...

  میروی و در  پی‌ات،  اتفاق می‌افتد پاییز در آغوشِ گل‌هایِ سرخِ پیراهنم  و دلتنگی، می‌چکد از...

  باغ پیر و خسته سرسبز و جوان می شد اگرباد با گل های پر پر مهربان می شد اگر بلبل سرمست زندانی نمی...

  ۱ بیهوده   بیهوده بود … هر چه دویدن،  در این مسیر  کول بر ،کولبر می‌زایید زمین چرخشی...

  نامه ها            یکگاهی هم کجا می روی      که زبانم دراز باشدکه هر اتفاقی بیفتد نوشتن     به...