بزن مُشتِ گرانت را – شعری از منیر طه
تَرَک برداشته دیوار
با یک مشت خواهد ریخت
بزن مشتِ گرانت را
به خون‌آلوده اندامش
بزن مشتِ گرانت را
به خون‌آلوده اندامش
رها کن سرزمینت را
زِ ننگ و نکبتِ نامش
۱۶ آذر ۱۴۰۱- ۷ دسامبر ۲۰۲۲
ونکوور، کانادا
تازه‌ترین نسخه دیجیتال شهرگان
تازه‌ترین‌ها
شعر تازه‌ای از مریم گمار16 فروردین 1402ای ستاره‌ی مستنشسته بر استخوان شببگو چطور ریشه […]
داستان کوتاه گدازه‌های واژن15 فروردین 1402همه جا خاموش است و تنها نور وحشی چراغ‌های مرموزی […]
داستان کوتاه خانم وولف15 فروردین 1402در یکی از کوچه‌های فرعی خیابان ویلا، در انتهای […]
سوگ‌نامه جهان مدرن12 فروردین 1402ترجمه‌ی شعر و تفسیر«تدفین مردگان» بخش نخست […]
پرتابی پیاپی از دردِ مرگ به مرگِ درد12 فروردین 1402نگارنده: نسترن خُسور درد، درد محض، زمانی به روشنی […]
چکیده‌ی هم‌نشینیِ حبس با رنج ِمحبوسانی متعلق به گرایش‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، عقیدتی و مذهبی11 فروردین 1402دست‌ساخته‌های خواهرانم و هدایایی از بند زنان اوین، […]
رویدادها
حمایت دانشگاهیان از منشور اتحادیههای کارگری و تشکلهای مدنی مستقل ایران6 اسفند 1401
اطلاعیهٔ وزیر مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا در حمایت از ایرانیان ساکن کانادا3 اسفند 1401
فمینیسم: زنباوری یا مردستیزی3 اسفند 1401
الکساندرا ماتویچوک برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۲۲؛ زمان پذیرش مسئولیت3 اسفند 1401
شهرام رفیعزاده: جرم نیلوفر حامدی و الهه محمدی این است که صدای بیصدایان بودهاند27 بهمن 1401
گفتوگو با مرتضی عبدالعلیان عضو هئیت مدیرهٔ CJFE و رئیس اسبق سازمان روزنامهنگاران در تبعید – کانادا27 بهمن 1401
