نویسنده: فانوس بهادروند

در راه که می‌رفت اردیبهشت هنوز گل داشت پاره هایی را که گم شد در شعرهایش از ناسور‌ و از...

غزال وار می‌رفت جهان سیاه پوش را به سخره گرفت غزال وار می‌چمید بر آسفالت دانشگاهی که مات ِ سرنوشت...

در انتهای کوچه‌ای کهن
دیواری بالا می‌رفت

مهتاب شعر شب را می‌سراید