
شعری از مریم گمار
شعری از مریم گمار
بیشتر بخوانیدصفحه را انتخاب کنید
مریم گمار | ۹ شهریور ۱۴۰۲
مریم گمار | ۱۴ تیر ۱۴۰۲
نگاهی اجمالی به دو شعر سپید رضا حدادیان
مریم گمار
رضا حدادیان
مریم گمار | ۷ خرداد ۱۴۰۲
۱_ ایستادهام بر پیشانی آفتابو نام تو مرور میشودبر حروف ناتمام کلمهکنار یاکوبسن و بارت و...
بیشتر بخوانیدمریم گمار | ۱۶ فروردین ۱۴۰۲
ای ستارهی مستنشسته بر استخوان شببگو چطور ریشه گرفتی از بطن آسمان در ریزش این همه دردنمی بینی...
بیشتر بخوانیدمریم گمار | ۱۶ دی ۱۴۰۱
۱ شانههای صبح از اضطراب این همه صدا می گذرم رسیدهام به نام کوچک درخت...
بیشتر بخوانیدمریم گمار | ۱۹ شهریور ۱۴۰۱
معرفی کتاب: رگهای روشن، اشعار جمعی از شاعران سپیدسرا ناشر: انتشارات ماهاران، تهران ۱۴۰۱/۴/۲۵،...
بیشتر بخوانیدمریم گمار | ۲۷ خرداد ۱۴۰۱
نشسته ای بر شاخه های رها و باد را به طاعتی مُوهوم فرا می خوانی ونمی دانی دست های او در انحنای...
بیشتر بخوانیدمریم گمار | ۴ اسفند ۱۴۰۰
مریم گمار گردن چرخانده ای به اضطراب در پس حفره های مجروح صدا میزنی مرا ای بابونه اندوه بگو...
بیشتر بخوانیدمریم گمار | ۲۶ آذر ۱۴۰۰
مارها تشنهاند؛ امیرمحمد اعتمادی، ۲۵۲ صفحه، تهران، نشر آگه / ۱۳۸۵ معرفی نویسنده کتاب:...
بیشتر بخوانیدمریم گمار | ۱۰ آبان ۱۴۰۰
مریم گمار چند ضلعیست؟ غروربلندت که رسیده به نور، به بلندترین شاخه که از تجسم دست هات یاس می...
بیشتر بخوانیدمریم گمار | ۱۲ مرداد ۱۴۰۰
#مریم گمار ته مانده کلمات سوخته ام سطری نیمه تمام نقطه هایی در چند شعر شکسته که مشت می کوبد...
بیشتر بخوانید