UA-28790306-1

صفحه را انتخاب کنید

معرفی کتاب «تبعیدگاه‌­های پروردگار» اثر اشرف الخمایسی

معرفی کتاب «تبعیدگاه‌­های پروردگار» اثر اشرف الخمایسی

 

«تبعیدگاه‌­های پروردگار»

اشرف الخمایسی

برگردان: صالح بوعذار

ویراستار: شادیه غفاری

ناشر: نشر آفتاب – ۱۴۰۲

 

پیش­گفتار مترجم

اشرف الخمایسی، نویسندهٔ مطرح مصری است که در سال (۱۹۶۷) در شهر الاقصر به‌­دنیا آمد. از جمله رمان‌­های معروف و برجستهٔ وی می­‌توان به: «تبعیدگاه‌­های پروردگار»، «بت»، «کوبندهٔ طبل»، «شیبِ تند» و «صوفیا هارون» اشاره کرد. رمانِ «تبعیدگاه‌­های پروردگار»، در سال (۲۰۱۳) منتشر شد و سالِ (۲۰۱۴) در فهرست اولیهٔ جایزهٔ بوکر عربی قرار گرفت.

رمانِ «تبعیدگاه‌­های پروردگار»، رمانی­‌ست که مرگ و جاودانگی را آینگی و کشش و جوشش انسان را در این رهگذر بیان می­‌کند. این رمان در ستایش زندگانی­‌ست و کوششی­‌ست برای چیره گردانیدن زندگی بر مرگ!

«حجیزی» قهرمانِ داستان، در پیِ جاودانگی­‌ست و مراحلِ گوناگونی را برای رسیدن به رستگاری طی می­‌کند. لیک وی، جاودانگی و باشندگی را در این دنیا می­‌خواهد و نه در بهشت و مدینه­‌های فاضله. از این‌­رو، وی در طلب امر جاودانگی، رهِ پیچاپیچی را طی می‌­کند و مدّتی هم از اسلام به مسیحیّت می‌­گراید تا شاید به سرچشمهٔ بقای تن در این دنیا دست یابد. آری این رمان، ستایش‌گرِ زندگی است و قهرمان می­‌کوشد تا از کلیشه­‌ها و مسلّمات بگذرد و به آن حیات جاوید برسد. در سراسرِ این رمان، استعارهٔ مرکزی «مدفون نشدن» تجلّی کرده است و دغدغهٔ قهرمان این است که کالبد خویش را در میانِ زندگان نگاه دارد و از انس و الفتِ آنان محروم نگردد. شخصیّت «حجیزی»، بسیار جاندار و ابتکاری­‌ست که می­‌توان آن را در شمار دیگر شخصیّت­‌های ادبی جهان، چون «هملت»، «ژان وال ژان»، «دُن کیشوت»، «آبلوموف»، «آنا کارنینا» و … آورد.

سراسر زندگی حجیزی به مرگ و مرگ­‌اندیشی آغشته است. چراکه هم پدرش، در کارِ مومیایی کردنِ مردگان بود و هم خود نیز بعدها راه پدر را ادامه داد. مرگ برای حجیزی، چالش و تنش سترگی­‌ست، چراکه میانِ کوچک و بزرگ فرقی نمی­‌نهد و همگان را از دمِ تیغ خود می­‌گذراند و مردمان به­‌ناچار باید عزیزانِ خویش را به­‌خاک بسپارند.

دلهرهٔ ابدی و ژرفِ حجیزی، از خودِ «مرگ» نیست؛ بل او سال­ها پیش، از این امر فراروی کرده است. او از تنهایی و فنایِ پس از مرگ می­‌هراسد و همواره می­‌کوشد تا راهی بیابد تا پس از مرگ، وی را به­‌خاک نسپارند، بلکه جسدِ او را سالم در میانِ زندگان نگه دارند. از این­‌رو، «عشق» عنصر قوی و ژرف این رمان است که می­‌تواند اتّحاد و یکپارچگی و سعادت انسان را به نسبت تضمین کند و او را بر «اندوه» که مصداقی از تبعیدگاه‌­های پروردگار است، چیره گرداند.

رمان «تبعیدگاه‌­های پروردگار»، به‌­نوعی جستجویِ زندگانی پس از مرگ است و نشانگرِ پیروزی «انسان» در امرِ جاودانگی است. به‌­راستی می­‌توان این اثر را، «حماسهٔ مرگ» نامید، چراکه قهرمان در کشاکش آن و در طول سفرِ دور و درازش بر مرگ چیره می­‌گردد.

بنابراین، سرانجام سعادت را در این امر می­‌یابد: «سعادت، زنی­‌ست که دوستت بدارد و دوستش بداری. اگر هر یک از ما، زنی را می‌­یافتیم تا دوست‌­مان بدارد، هرگز خود را به تبعیدگاه­‌های پروردگار نمی­‌افکندیم».

 

آرشیو نوشته‌ها و شناسایی نویسنده:

تازه‌ترین نسخه دیجیتال شهرگان

ویدیویی

شهرگان در شبکه‌های اجتماعی

آرشیو شهرگان

دسته‌بندی مطالب

پیوندها: