برچسب: دو شعر از

    ۱   دایره بر دایره می چیند و خطوطی موازی / عمود بر پشت تهران   خود / بر تکانه ای / تلنگری ساعت...

  ۱ باز من ماندم و شبی سربی باز من/ این منِ سراسر هیچ جز تو از هیچکس نمی رنجد این زنِ با قفس/...

    ۱ نه! این کوره‌راه به‌جایی نمی‌رسد بورژواهای گرسنه با گوه روی بوم جهان پروانه نقاشی می کنند....

  ۱ دختر پاییزم و چشم ِ دلم شیدای ‌‌ اشکفصل فصل سینه ی آشفته ام نجوای اشکباغ مست تاک دل شد شوره...

  تقدیم به بهمن ابراهیمی به خانه ات برگرد.   یک)   سر چهار راه گنجشکی ست آکاردئون‌نواز از ردیفِ...

  ۱ گیتار یک تار کم بیاورد مویت بند آید از رشد و رقص ناموزنت از غزل بیرون از غزل سکته ی ناقصی به...