برچسب: فرناز جعفرزادگان

آن قدر در پت پته‌های حرف چرخید 
که تاریکی هم خودش را از یاد برد 

  ۱   بدرقه ی گلها   جمعیتی ست میان بودن و  شدن  آن باغ که چیده شد  از دست پدر و مادر دروغی ست  به...

  ۱   خواستیم دستهامان را  از آفتاب برگیریم  چشم هامان را دوختند گلوله ای بر گلومان نشست و هزار...