ده سال عدم افزایش کمک هزینه بهزیستی بی‌سی
گزارشی که مرکز کانادایی سیاست‌های جایگزین منتشر کرد، شوخی اول آپریل نبود: ابتدای آپریل ۲۰۱۷ واقعا نشان‌گر دهمین سالی است که کمک هزینه بهزیستی (welfare) در بریتیش کلمبیا افزایشی پیدا نکرده است.
ده سال پیش، این کمک هزینه به ۶۱۰ دلار در ماه برای یک نفر افزایش پیدا کرد و سپس به‌رغم وجود نرخ تورم، افزایش هزینه‌های اجاره خانه، حمل‌ونقل عمومی و همچنین قیمت انواع کالاها از جمله مواد خوراکی، این رقم شاهد تغییری نیست.
در همین زمینه در شهرگان بخوانید: آمار فقر کودکان در سال ۲۰۱۶: همچنان یک کودک فقیر از هر پنج کودک ساکن بر بریتیش کلمبیا؛ فقر غذایی دانشجوهای کانادا: خوردن غذا یا کسب دانش؛ شهر چادرها در ویکتوریا و ونکوور: از برپایی تا فروپاشی، یا چهره فقر در بریتیش کلمبیا؛ بی‌خانمانی، فقر و مسکن، نگرانی اصلی مردم
از این ۶۱۰ دلار، ۳۷۵ دلار کمک یافتن سرپناه است و ۲۳۵ دلار، یعنی روزی ۷ دلار و ۸۰ سنت، کمک برای هر هزینه روزمره دیگری – شامل بر غذا، حمل و نقل، پوشاک و غیره – است.
برابر کمک‌های موجود، یک خانواده تک‌والدینی – تنها مادر و یا تنها پدر – و یک بچه، ماهیانه ۹۴۶ دلار کمک هزینه بهزیستی دریافت می‌کنند.
نزدیک به ۴ درصد اهالی استان، کمک هزینه بهزیستی دریافت می‌کنند و ۳۷ درصد آنها امکان یافتن کار را دارند و به شکل موقت این کمک را دریافت می‌کنند و ۶۳ درصد، دچار از کار افتادگی هستند و برای مدتی طولانی در فهرست این کمک قرار می‌گیرند.
گزارش این مرکز می‌گوید که در این ده سال، تنها نرخ تورم از کل رقم این کمک هزینه بیشتر شده است، هرچند در بودجه امسال و یا سال آینده هم تغییری پیش‌بینی نشده است.
ولی این گزارش می‌گوید، سیاستمدارها نیازی به این تغییر نمی‌بینند و مثال می‌زند در ماه فوریه، معاون اول رهبر دولت استانی، ریچ کولمان، گفت، «نبایستی فراموش کنیم افرادی که کمک هزینه اجتماعی دریافت می‌کنند – هر آدمی که در بریتیش کلمبیا کمک بهزیستی دریافت می‌کند – دو برابر درآمد سالیانه یک نفر در کشوری جهانی سومی را دریافت می‌کند.»
یا در مثالی دیگر، این گزارش می‌گوید وزیر توسعه اجتماعی، میشل استیلوِل تایید کرده که زندگی با کمک هزینه بهزیستی سخت است، ولی در جواب بحث کرده که افراد موقت در این وضعیت باقی می‌مانند.
هرچند این گزارش تاکید می‌کند که برابر آمار همین دولت، در میان ۴۷ هزار نفری که کمک بهزیستی دریافت می‌کنند و انتظار این وجود دارد که بتوانند شغلی پیدا کنند، فراتر از ۲۷ هزار نفر بیشتر از یک سال و فراتر از ۱۹ هزار نفر بیشتر از دو سال است کمک دریافت می‌کنند.
کمتر از یک هزار نفری که در این میانه باقی می‌مانند، برخی تا ده سال است این کمک هزینه را می‌گیرند.
درنهایت این گزارش می‌گوید که دولت استانی می‌گوید به‌جای کمک هزینه بهزیستی، کمک هزینه از کار افتادگی را هم در ۲۰۱۶ و هم در ۲۰۱۷ افزایش داده است.
این کمک هزینه که مابین ۲۰۰۸ و ۲۰۱۵، برای هشت سال بدون تغییری باقی مانده بود، در ۲۰۱۶ میلادی مابین ۲۵ تا ۷۷ دلار در ماه و در ۲۰۱۷ میلادی، ۵۰ دلار دلار در ماه بیشتر شده است.
این گزارش می‌گوید افرادی که کمک هزینه از کار افتادگی دریافت می‌کنند، دو سال پیش ۱۱ هزار ۴۱۶ دلار دریافت کرده‌اند و در ۲۰۱۷ انتظار این می‌رود تا ۱۲ هزار و ۹۴۰ دلار دریافت کنند. بدین شکل در ۲۰۱۷، این افراد ۶۵ درصد رقمی را خواهند داشت که اگر به ۱۰۰ درصد برسد، آنها را از خط فقر خارج می‌کند.
با احتساب تورم، این گزارش می‌گوید این افراد در ۱۹۹۴، معادل ۱۴ هزار دلار امروزی را در سال دریافت می‌کردند. همچنین به‌رغم این افزایش، کمک هزینه استانی بریتیش کلمبیا برای از کار افتادگی کمتر از کمک هزینه‌های اونتاریو، ساسکاچوآن و آلبرتا است.
