نویسنده: مانا آقایی

«سوراخ» در قلب من سوراخی‌ست که فقط با خاک پر می‌شود و بر لبانم سکوتی بلند که عکس منگنه خورده در...

«مانیفست»
پنجره‌ی اتاق کارم
به کوهستان باز می‌شود