شعری از علیرضا زرین
کوزه ای داری که دریایی در اوست
بیشتر بخوانیدصفحه را انتخاب کنید
علی زرین | ۲۳ آذر ۱۴۰۱
انقلاب دروغ بود تا تو آمدی توطئه بود تا تو گیسو افشاندی همه جا نوشتی زن، زندگی،...
بیشتر بخوانیدعلی زرین | ۱۸ شهریور ۱۴۰۱
۱ راهی دراز من پشت تو پنهانم و مرا نمی بینی. تو می روی و من از پس می آیم. راهت را می...
بیشتر بخوانیدعلی زرین | ۲۴ شهریور ۱۴۰۰
بهانگیزهٔ انتشار کتاب شعر تازهاش « دامن به خاک می کشد ماه» نشر ثالث – تهران، ۱۴۰۰ ...
بیشتر بخوانیدعلی زرین | ۱۸ مرداد ۱۴۰۰
برداشت من از کارکرد شعر امروز این است که شعر، به هرحال، انواع و اقسام داشته و دارد و به همان...
بیشتر بخوانید