«ای چاه»
هر آن چه هست گذشتهست
و آنان که از گذشته گذشتهاند درگذشتهاند
با همین یک نفس ما نگذشتهایم
گذشته کی در دم و بازدم تو ریخت
از کجا خود را به سینهی بنی بشر کشاندهای
چه در پنهان خویش داری
از کدام عدن به این عدم رسیدهای
به انجم بن انجام
ای نخ باریک هست
طناب تناور وصل
چه را باید از تو بیرون بکشم
کدام زمین
کدام تاریخ
کدام عشق هوا و نسیم
صدای سوز چنگ میآید
از زیر انگشتان نکیسا
و این آواز
منوچهر آب بود
که زمان از او باردار شد
یوسف آب بود
که زمان زاییدش
مهدی آب بود
که زمان از او نام گرفت
تا من
این الف با را از ته هفتت بیرون بکشم
ای چاه
زیبا کرباسی؛ متولد تبریز، شاعر که تاکنون بیش از ده جلد کتاب شعر و ترجمه از او منتشر شده است.
در سال ۲۰۱۳ تیم تحقیقاتی آموزش و پرورش بریتانیا از دانشگاه بربک نام او را کنار پانزده شاعر و نویسندهی انقلابی جهان در سه قرن اخیر قرار داد.
او دبیر کانون نویسندگان ایران در تبعید از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ و همچنین به عنوان رئیس انجمن قلم در تبعید - بریتانیا از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ انتخاب شد.
زیبا کرباسی از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ مدیر رابطهی بینالملل انجمن قلم جهانی ایران در تبعید بوده است.
او برندهی جایزهی سیب طلایی آذربایجان در سال ۲۰۰۹ شد. شعرهای زیبا کرباسی تاکنون به بیش از پانزده زبان ترجمه شده است و در مهمترین آنتولوژیهای جهان به چاپ رسیدهاست.
در سال ۲۰۲۱ شعری از زیبا کرباسی از بین شعر صدها شاعر جهان شعر برگزیدهی ماه آزادی برای کتابچهی راهنماییی کتابخانههای لندن سنترال و بروشورهای آن انتخاب شد. بسیاری از شاعران و منتقدان ایران و جهان او را جزو تاثیرگذارترین شاعران دوران خود خواندهاند.
از زیبا کرباسی تا سال ۲۰۲۸ بیش از بیست مجموعه شعر از تاریخ ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۳ همچنین مجموعههایی در بارهی شعر منتشر خواهد شد.
زیبا کرباسی علاوه بر زبان فارسی به زبان ترکی آذربایجانی نیز در سیاق مکتب تبریز شعر میسراید.