
شعری از هادی توزندجانی
آن که بی تن از تو
در ورا
می سوزیاش
صفحه را انتخاب کنید
هادی توزندجانی | ۳۱ شهریور ۱۴۰۲
آن که بی تن از تو
در ورا
می سوزیاش
هادی توزندجانی | ۲۵ دی ۱۴۰۰
۱ دایره بر دایره می چیند و خطوطی موازی / عمود بر پشت تهران خود / بر تکانه ای / تلنگری ساعت...
بیشتر بخوانیدهادی توزندجانی | ۱۳ دی ۱۴۰۰
دو گور دهن باز / دو منتظر در قبرستانی پیر با یک پرانتز خالی / بالای گلو ! و اطراف ؛ –...
بیشتر بخوانیدهادی توزندجانی | ۲۶ آذر ۱۴۰۰
ایستاده ام تاریک مثل شمعی / گرفتار شب ! و در پاهای آشنایم راه می رود / مرگ در رگ های جمهور ! . ....
بیشتر بخوانید