برچسب آرشیوها:  علی عبدالرضایی

شعر چرخشی رضا حیرانی برای ترسیم عینی ذهنی‌ترین جریان عاطفه و خلاقیت بشری، شعر؛ می‌توان از روش‌های خلاق مختلفی استفاده کرد که هرکدام منجر به تولید مکانیسم ویژه‌ای برای تبیین و توضیح شعر می‌شوند، به نظرم دقت در تنوعی ازاین‌دست یکی از رمز‌های بهبود خواندن شعر است. در این نوشته …

نگاهی به «مادرد» از علی عبدالرضایی، نشر بوتیمار، ۱۳۹۲ «مادرد» درد است و ما. مادر همه‌ی دردهاست. مادری است که درد را با درد می‌زاید. دردی جاودانه و نامیرا. عبدالرضایی شعرهای‌اش را نام‌گذاری می‌کند و دفترها را. نام‌گذاری‌ها گاه راه‌نمای خواندن هستند و گاه عنصر برجسته در آن‌شعر یا دفتر. …

دفترهای قبلی علی عبدالرضایی را مرور می‌کنم و به این نتیجه می‌رسم که شاعر در «زرتشت برای چه می‌خندید؟» رویکرد زبانی سراسر متفاوتی اتخاذ کرده است. عبدالرضایی از سبک و بیان همیشگی خود در چهار دفتر «تنها آدم‌های آهنی در باران زنگ می‌زنند»، «پاریس در رنو»، «این گربه‌ی عزیز»، «فی‌البداهه» …