UA-28790306-1

صفحه را انتخاب کنید

 شعری از ف. ع. نسیم

 

شعرهایم را قرنطینه کرده‌ام .

                              چهارده روز .

“کلمه”‌ها تنهایند.

“حرف”‌ها تنها،

” بیت”‌ها تنها،

حق “غزل”شدن ندارند .

“قصیده”‌ها تنها.

شعرهایم را قرنطینه کرده‌ام .

                            چهارده روز .

کمی استراحت کنند .

              که فکری  کنند.

                   برای خودشان .

                    شاید” بیدار “شوند .

شعرهایم را قرنطینه کرده‌ام .

                          در خانه بمانند .

برایشان “ماسک‌” فرستاده ام .

                                    الکل،

                                        ژل،

                                           غذا .

گفته ام پول برق ندهند .

                               تلفن‌،

                               پول آب‌،

                       اینترنت شان رایگان .

چندین هزار کلمه از “معین “، از  دهخدا                        

                           یارانه داده‌ام‌، به آنها.

شعر هایم را قرنطینه کرده‌ام.

                           تا سالم بمانند .

می‌خواهم بهار که آمد!

غزل ها‌ی عاشقانه بگویم !

حرف‌های حساب،

                            دوبیتی،

                         قصیده های ناب.

شعرهایم را قرنطینه کرده‌ام .

                         بچه‌های منند‌‌!

                       من عاشق‌شان هستم !

                               دوستشان دارم .

                                  بیشتر از جان.

شعرهایم‌،

را قرنطینه کرده‌ام.

 

اسفند ۹۸ – کرج

 

آرشیو نوشته‌ها و شناسایی نویسنده:

>> واپسین نوشته‌ها

تازه‌ترین نسخه دیجیتال شهرگان

ویدیویی

شهرگان در شبکه‌های اجتماعی

آرشیو شهرگان

دسته‌بندی مطالب

پیوندها: