نویسنده: فانوس بهادروند

غزال وار می‌رفت جهان سیاه پوش را به سخره گرفت غزال وار می‌چمید بر آسفالت دانشگاهی که مات ِ سرنوشت...

در انتهای کوچه‌ای کهن
دیواری بالا می‌رفت

مهتاب شعر شب را می‌سراید

پاییز عزیز
وقتی می‌آیی
یادت باشد