کانادا دست در دست اسرائیل و جزیره ۲۰۰۰۰ نفری پالاو
کانادا که زمانی یک سیاست خاورمیانه‌ای داشت، اینک سیاستی اسرائیلی دارد. دو سیاست کاملاً متفاوت!
شهرگان: ترجمه زیر خلاصه‌ای از مقاله جفری سیمپسون، روزنامه نگار لیبرال کانادائی برای روزنامه گلوب اند میل است که برای خوانندگان شهرگان انتخاب شده است.
کانادا که زمانی یک سیاست خاور میانه‌ای داشت، اینک سیاستی اسرائیلی دارد. دو سیاست کاملاً متفاوت.
سیاست خاورمیانه‌ای، که به وسیله دولت‌های لیبرال و محافظه کار به آن عمل می‌‌شد، همواره از امنیت و مشروعیت سیاسی اسرائیل دفاع می‌‌کرد زیرا، گذشته از عوامل دیگر، کانادا به ایجاد کشور اسرائیل درسازمان ملل رای داد.
دولت‌های پیشین کانادا، همچنین، می‌‌کوشیدند بازیگران دیگر منطقه را در سیاست خود لحاظ کنند و به آنان نیز بها دهند؛ برای درک بهتر پیچیدگی‌‌های منطقه، برای آنکه در صورت لزوم نقش میانجی را بین اسرائیل و همسایگانش بعهده بگیرند. با توجه به این مساله که نفوذ کانادا معطوف به فرصت‌های اقتصادی‌ای بود که برای طرفین ایجاد می‌‌کرد.
به زبان ساده، سیاست خاورمیانه‌ای کانادا بر پایه کوشش برای کمک به ایجاد ثبات سازنده در منطقه، کمک‌های بشر دوستانه و منافع اقتصادی استوار بود، که همه پایه‌هایی مشروع برای سیاست خارجی هستند.
در راستای ثبات منطقه، کانادا با حمایت اسرائیل، نیروهای حافظ صلح خود را در غزه و بلندی‌های جولان مستقر کرد. در راستای اهداف بشر دوستانه، کانادا ریاست گروه کمک به پناهندگان سازمان ملل را، با حمایت اسرائیل، بدست آورد و ….
کانادا چنین کرد زیرا تشخیص می‌‌داد همان گونه که اکثر کشورهای جهان تشخیص می‌‌دهند، (همانگونه که دولت‌های پیشین اسرائیل تشخیص می‌‌دادند)، که توافق ناشی از مذاکره با مقامات فلسطینی بهترین راه دست یابی به صلحی پایدار است. در سالهای اخیر دولت ناتانیاهو، که هر گز به صورت جدی در اندیشه مذاکره با میانه روترین دولتی که کرانه غربی به خود دیده بود (دولتی منتخب) نبود، فرصت را از دست داد….
اما به هر حال، کانادا اکنون تنها سیاستی اسرائیلی دارد. آقای هارپر دفاع از امنیت و مشروعیت اسرائیل را علیه هر عامل تهدید کننده پیشه کرده و کلیه عوامل دیگر را حذف کرده است. در نتیجه کانادا سیاست متوازن و دوطرفهٔ خود را (که دولت‌های پیشین اسرائیل نیز می‌‌پذیرفتند) رها کرده و به شعبه اکودهنده صدای دولت ناتانیاهو تبدیل شده است.
استفان هارپر و وزیر خارجه او، جان بیرد، هر حرکت تشکیلات خودگردان فلسطین را به سرعت محکوم کرده و بر آن انگشت می‌‌گذارند. اما وقتی اسرائیل ساخت و ساز‌های خود را در سرزمین کرانه غربی، که به صورت غیر قانونی اشغال شده است، اعلام می‌‌کند و بقیه جهان غرب (حتی آمریکا) به آن اعتراض می‌‌کند، دولت هارپر یا خاموش است، و یا به بیابیه بی‌خاصیتی بسنده می‌‌کند.
هفته گذشته، مجمع عمومی سازمان ملل با اکثریت قاطع رای به ارتقای تشکیلات فلسطین به دولت عضو ناظر داد. کانادا در کنار اسرائیل و آمریکا به همراه لیستی مضحک از ۶ کشور دیگر به این قطعنامه رای منفی دادند. این کشورها عبارت بودند از پالاو، نارو، جزایر مارشال، میکرونزیا، جمهوری چک و پاناما. اسرائیل به ندرت تا بدین پایه منزوی شده است؛ و کانادا هر گز چنین به حاشیه نرفته است؛ کشورهای غربی که کانادا همواره با آنان در یک راستا قرار داشت یا به قطعنامه رای مثبت دادند (به عنوان مثال نیوزیلند) و یا از رای دادن خودداری کردند (استرالیا).
در مقیاس سیاست‌های فلسطینیان، عباس میانه روترین آنهاست. اما بر خلاف این امر دولت ناتانیاهو از تندروترین حکومت‌ها در تاریخ اسرائیل است، امری که خود نشانه تغییر جهت افکار عمومی در اسرائیل است. این جامعه در آستانهٔ نظامی شدن هر چه بیشتر است. سیستم انتخابات در اسرائیل پروپرشنال است، که در آن رای دهندگان رای خود را به نفع حزبی داده، حزب را انتخاب می‌‌کنند. در انتخابات درون حزبی حزب لیکود، برنده بیست مقام اول کسانی بودند که با مذاکره با فلسطینی‌ها موافق نیستند، چه رسد به پذیرش حق آنها برای داشتن دولت خود. اگر این حزب برنده انتخابات باشد، دولت هارپر کانادا را به چنین دولتی گره زده است.
رها کردن سیاست خاورمیانه‌ای کانادا به نفع سیاست اسرائیلی آن، هزینه سنگینی برای کارزار کانادا جهت کسب کرسی شورای امنیت دارد. این سیاست، کانادا را به نحوی بی سابقه در منطقه به حاشیه خواهد راند. و این سیاستی است که از سیاست کانادا در دفاع از اسرائیل، از زمان رای مثبت آن به موجودیت یافتن اسرائیل در سال ۱۹۴۸، بریده است.
منبع: گلوب اند میل
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
محسن صفاری؛ مترجم ساکن ونکوور – کانادا است که نوشتن مقالات اقتصادی را از زمان دانشجویی با نشریه دانشجویی باران در لاهیجان آغاز کرده و تاکنون نیز ترجمه‌های زیادی از او در نشریات فارسی به‌ویژه شهروند بی‌سی و سایت شهرگان چاپ شده‌است.
کتاب «زمین، سیاره آسیب پذیر: تاریخ اقتصادی کوتاهی از محیط زیست» اثر جان بلامی فاستر را ترجمه کرده که در سال ۱۳۹۵ در تهران، توسط انتشارات جهان ادیب، منتشر شده‌است.
کتاب «تله ی پیشرفت، پژوهشی در زمینه های محیط زیستی فروپاشی تمدن‌های باستانی» نوشته رونالد رایت در زمستان ۱۳۹۸ از سوی نشر چشمه انتشار یافت که تاکنون به چاپ چهارم رسیده، و نسخه صوتی آن نیز منتشر شده است. کتاب «انقلاب زیست بومی، صلح با کره‌ی زمین» نوشته جان بلامی فاستر را پاییز ۱۴۰۰ نشر چشمه منتشر کرد.
کتاب «تاریخ جهان در آیینه هفت چیز ارزان» از سوی همین انتشاراتی در آینده نزدیک منتشر می شود.
