شعری از زهرا جلالی
بهارها بیرون می زنم از خودم
دلتنگ تو که شقایق ها را
دسته کردهای
در دستهای روشن رود
بنفشه ها در کبودی بغض
شکوفه ها بر شاخه ی لبخند
به خودم که میآیم
خانه را عطر تو بر داشته است.
#زهرارمضاننژادجلالی
آرشیو نوشتهها و شناسایی نویسنده:
