Advertisement

Select Page

ساطورهای نوازنده 

 

دل داده ام به ساطورهایِ نوازنده 

به ردیفِ قصابان

در دستگاهِ اجاقی با چهارگاهِ رقصنده

تا ضربانِ چهار دیوارِ متواری از مناسکِ سقف

چون ستوهِ ذِبح هایِ منقسم در گلویِ اشیاء

گردن‌ نواخته ام به آرشه ی ساطوری ات

تا از گوشه های سمفونی ات؛ نت بریزانم

به مورب ترین شورهایِ وارونه

وقتی به نواختنم سرخ می چکانی

از چهارگاهِ شعله هایی در پرده گردانی ام

تا پنج گاهِ فاصله ها

در قطعه هایی که فرو می افتند

به سرنوازی ام

به دست نوازی ام

به گردن نوازی ام

به پا نوازی ام

اینگونه در گوشه هایِ ماهورم به حجمِ اشیاء می پاشمت

تا از مژه هایِ منتشرت در موسمِ عضونوازی

سازِ اجاقم را به هزار انگشت رقصیده باشی

تا سیم هایِ رگ گونه ام بلرزاندت

در بم ترین حادثه ی ساطور

در زیرترین درجاتِ انقطاع

بنواز به رگهایِ بیاتم که بوی نا از نوا می چکانند

تا شورِ خونابه ای مانده در گلوگاهِ همایونت

ای ساطورِ مورب در شهوتِ قطعه ها

ای قطعه ی گمنام در سراشیبیِ گوشه ها

ای گوشه ی تنیده به شعله گاه

تا سمفونیِ اجاقم چند ساطور باقی ست؟

تا رگ های رمیده ام از کوک؛ چند قطعه؟

می خواهی فاصله بنوازم با میزان هایِ ساطورت

و نت هایِ جمجمه ام را بکشانم به سکوتی پروار

تا گام بگیری به انقطاعِ اجاقی از شدتِ سرد

و گرم از پرده هایِ بیات بیاویزی ام

قطعه

قطعه

به ردیفِ قصابان

 

 

 

لطفاً به اشتراک بگذارید
Advertisement

تازه‌ترین نسخه دیجیتال شهرگان

تازه‌ترین نسخه‌ی دیجیتال هم‌یان

آگهی‌های تجاری:

ویدیوی تبلیفاتی صرافی عطار:

شهرگان در شبکه‌های اجتماعی

آرشیو شهرگان

دسته‌بندی مطالب

پیوندها:

Verified by MonsterInsights