شعری از مرضیه رشیدپور
همین روان سکوت
مشغولم به ناگهانیی تردید
و ساعتها
خیره به نقطهای کور.
خروش بیگاهِ آفتاب
و سردرگمی
در نشانههای سبز،
چه فرقی میکند
مزرعهای گندم باشم
یا خوشهای در دشت،
من از عیور تو!
سینه به سینه
شکافتهام…!
#مرضیه_رشیدپور_کیمیا
