نگاهی به شعر: همیشه «های» زن در «هوی» سروده‌ی آلا شریفیان
برگرفته از کتاب «ژکوندتر از لبخند» سروده شاعر، مترجم و مولف آلا شریفیان
زن
از نگاه پنجره
نیمه اش را می ریزد به تماشا
نیمه ایی دیگر
بالا
بلند
کش می آید گیس هایش دودی
در اجاقِ سردِ فریب
در ساکتِ آیینه ها
از انتهای وسعتِ هنر
بلوند بلوند
با لهجه اش زرد قناری می خواند
از دیوارِ قاب
ژکوندتر از لبخند
لب آ لب
چروک می بافد پشتِ آفتاب
فایلی از تمامی نیمه های زن
در رهگذرِ بادهای وعید
شناور!
باطعمِ سیب
و عطرِ بهارنارنج
در تن پوش حماسه
و در ادراکِ عشق
برگ برگ
بر می دارد تَرَک
در سطرِ خاموشیِ خویش.
شعر از نگاه شریفیان بیشتر به سمت کشف شهود و نگریستن از درون کلمات است و اغلب سروده‌های ایشان عمیق و لایه‌مند هستند و هر مخاطب بسته به فهم و درک خود به لایه‌ای از معنا در شعرها خواهد رسید.
در این شعر، نگاه شاعر به زن، دو جنبه است یکی ظرافت و زیبایی او و دیگر فریب خورندگی و حسرت است. این وجه ثانویه را نمی‌توان از حس زنانه‌ی شاعر دور دانست.
ریختن تن برای تماشای خود از پنجره و آن نیم دیگر با گیسوان بلند دودی در اجاق سرد فریب می‌سوزد.
آلا شریفیان رسیدن به لهجه‌ی شاعرانگی را در انتهای وسعتِ هنر زاییده‌ی سکوت در آیینه‌ها و کش‌آمدن حسرت‌ها دیده‌است.
ترکیبِ ژکوندتر از لبخند از دیوار قاب، زیبا نشسته اما این زنِ در قاب که مثل زنی به زندان جبر است فقط دارد گذر زمان را در پس آینه‌های بیهودگی و تنهایی با بافتن چروک به پایان می‌برد.
استفاده از فایل و گاه کلمات انگلیسی را باید در مترجم بودن بانو آلا شریفیان و الینه‌گی ذهن او جستجو کرد. در واقع شمایی از چنین زنانی را در فایلی از نیمه‌های درونی و پنهان او می‌یابیم که در گذار وعده‌های دروغین به‌سر می‌آید.
سطرهای پایانی شعر دوباره زن را در همان جلوه‌ی تماشا نشان می‌دهد. زن با طعم سیب و بهار نارنج که نهایت برگ‌های آرزوهایش، نازک و شکننده می‌شود.
در ساختار شعر بکارگیری کلمات «زن» و «از»
زن از نگاه پنجره
از انتهای وسعت هنر
از دیوار قاب
لب آ لب آینه‌های تودرتوی کشف‌های شهودی شاعر است که برگ به برگ در ادراک عشق به سکوت رسیده است و شاعر چقدر بالا و بلند نیمه‌اش را ریخته در شعر تا مخاطب را به تماشای خود وا دارد. و پیچیدگی‌های درونی خود را به سادگی طعم سیب و عطر بهار نارنج در درون مخاطب خود شناور سازد.
در تن پوش شعر، زن پشت به آفتاب ایستاده و در حماسه با سایه‌ها و بادها در سطری ترک بر‌می‌دارد. و می‌توان به این معنا رسید که زن شکستن در درون خود و ترک برداشتن را که رسیدن به نور و همانا ایستادن به سمت آفتاب است به خاموشی نشسته است.
آلا شریفیان شاعر معناگراست تا نمایش. او بخوبی می‌داند برای ماندگاری اثر باید صادقانه و با کشف‌های شهودی خود کلمات را بکار گرفت.
#مرضیه_رشیدپور_کیمیا
۲۰ شهریور ۱۴۰۲
آرشیو نوشته‌ها و شناسایی نویسنده:
مرضیه رشیدپور(کیمیا)؛ دکترای فیزیولوژی گیاهان زراعی است که تاکنون ۶ کتاب شعر به نام‌های: رویای نمناک - شیار - در چهارخانه‌های پیراهنت - زنبق وحشی - دلم گنجشک شده بود - روزنه بنفشه - از او منتشر شده‌است و در ۱۲ کتاب بطور مشترک شعرش را منتشر کرده‌است
او که در شهرستان مینودشت در استان گلستان زندگی می‌کند، در حال حاضر مشغول گردآوری و چاپ نقدهای ادبی از سروده شاعران معاصر ایران است.
