شعر تازه‌ای از شهین راکی
کنار تو
بوریای تن
به خنکای سایه‌ها
گسترده‌ام
آه، بُنسای خاموش من
پیرایه
به حکایتی نهفته داری
چون رقص پروانه‌ای
در سکوتی بنفش
آن دهان سرخ
چند رج دندان
به انهدام تو
بر فک می‌فشارد
اینگونه که
لمیده
بر واژگان سپید
به مراقبه
ریشه به دهر داری.
۱۱ بهمن ۱۴۰۲
#شهین_راکی
آرشیو نوشته‌ها و شناسایی نویسنده:
