شعری از نفس موسوی
در اسارت زمین
زنی شعر بر دست
چشم گرداند میان قحطی عشق
و در حصار تنهایی اش خوابید
نمیدانم
شاید رویایی شد
برای خواب هایش
بالی
برای پروازش
آسمانی
برای پریدنش
و رنگی
برای فصل های همیشه خزانش..
#نفس_موسوی
آرشیو نوشتهها و شناسایی نویسنده:
