خروج پتروناس مالزی از ال‌ان‌جی بریتیش کلمبیا
قرار بود فراتر از ۳۶ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری به بی‌سی بیاورد، فراتر از ۱۰۰ هزار شغل درست کند، قرض‌های دولت استانی را همراه خودش ببرد و با جایگزینی گاز مایع (ال‌ان‌جی) به‌جای ذغال‌سنگ، کمکی هم به مهار تغییرات اقلیمی بکند.
ولی رویای ال‌ان‌جی با خروج شرکت مالزیایی پتروناس از پروژه‌های سواحل غربی کانادا، پایان یافت.
هرچند دولت لیبرال محافظه‌کار سابق به رهبری کریستی کلارک بر قدرت نبود تا شاهد فروپاشی بزرگ‌ترین رویای ده سال اخیر خود باشد.
کلارک تا آخرین روزهای تبلیغات انتخاباتی بر نقش ال‌ان‌جی بر اقتصاد استان تاکید می‌کرد و امیدوار بود تا در آینده‌ای نزدیک، قول‌هایی که داده بود بالاخره عملی بشوند.
این امیدواری به‌رغم این بود که آخرین آمارهای دولت استانی نشان می‌داد که پروژه‌های ال‌ان‌جی در استان نتوانسته‌اند برابر پیش‌بینی‌ها رشد کنند و کار به همراه بیاورند.
برای سبزها به رهبری اندرو ویور، ولی یکی از بزرگ‌ترین شعارهایشان به سادگی عملی شد: ال‌ان‌جی یک رویای مرده است و یا به قول ویور، «قرار نیست تا در حیاط پشتی‌هایمان تک‌شاخ جادویی داشته باشیم» (نقل به مضمون.)
خروج پتروناس کمتر از پروژه پسفیک نورث‌وست ال‌ان‌جی کمتر از یک سال از چراغ سبز دولت فدرال کانادا به ساخت سامانه‌های صدور این گاز مایع از سواحل غربی کشور صورت می‌گیرد.
یک دلیل اصلی این تصمیم، موضوع عرضه و تقاضا در بازار گاز است، چون فقط بریتیش کلمبیا نبود که بدنبال گسترش استخراج گاز است.
بلکه ازایران و امریکا و استرالیا گرفته تا دیگر کشورهای آسیایی از جمله روسیه، پروژه‌های بزرگ استخراج گاز به ثمر رسیده‌اند و یا آماده بهره‌برداری می‌شوند و تمامی این‌ها بانی این شدند تا قیمت گاز کاهش چشمگیری پیدا کند و آینده‌ای چندان درخشانی هم برای پروژه‌های جدید خلق نکند.
در مقابل، در یک دهه گذشته، هزینه تولید انرژی از نور خورشید و باد به ترتیب ۶۰ و ۸۰ درصد کاهش پیدا کرده و انرژی‌های پاک تا ۲۰۳۰ میلادی حتی از سوختن زغال‌سنگ هم ارزان‌تر برای هر کشوری در دنیا تمام خواهند شد.
زغال‌سنگ هم‌اکنون ارزان‌ترین سوخت جهان معاصر و در عین حال آلاینده‌ترین سوخت موجود است که بر شدت تغییرات اقلیمی می‌افزاید.
هرچند در کنار قیمت بازار، آینده‌ای نامعلوم و تغییرات اقلیمی، در گذر ده سال اخیر تحقیق‌های مختلف از جمله در داخل بریتیش کلمبیا نشان از این دادند که فرکینگ – تزریق آب به لایه‌های داخلی زمین با شدت زیاد برای بیرون دادن سوخت‌های فسیلی از جمله گاز – ارتباطی مستقیم به زلزله‌های مکرر و بزرگ پیدا می‌کنند.
تمامی این‌ها با فشارهای مردمی گره می‌خورند که رودرروی نابودی تمدن بشر، خواستار این هستند تا دیگر پروژه‌های تازه صنعت سوخت فسیلی تصویب نشوند و به اجرا هم نرسند.
برخی تحلیل‌گرها می‌گویند آنچه میخ آخر را بر تصمیم پتروناس کوبید، دولت تازه بریتیش کلمبیاست. دولتی که هم‌گام گستره‌ای از دانشمندان فکر می‌کند این پروژه خطرهای زیادی به همراهش دارد.
هرچند هنوز ال‌ان‌جی در بریتیش کلمبیا درنگذشته است و این امکان وجود دارد تا دیگر سرمایه‌گذارها جای پتروناس را بگیرند.
همان‌طور که سال گذشته در تار سندهای نفتی آلبرتا، سرمایه‌گذارهای بریتانیایی تمامی سهام‌هایشان را به سرمایه‌گذارهای چینی واگذار کردند و یک کشور دیگر هم از این پروژه گرانقیمت، ولی با ضرر فراوان و سود کم، خارج شد.
البته آن‌طور که جان هورگان گفته است، سرمایه‌گذارهای تازه بایستی مقررات محیط‌زیستی سنگین‌تری را رعایت کنند، ارتباط بهتری با ملت‌های بومی داشته باشند و شرایط بهتری مهیا کنند تا افراد محلی مقدم بر دیگر افراد بتوانند به موقعیت‌های شغلی دست پیدا کنند.
این دولت هنوز امیدوار است تا بتوان به شکلی بهتر این پروژه‌ها را اجرایی کرد، البته اگر سرمایه‌گذاری رغبتی به این بستر لبریز از گاز نشان بدهد.
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
سیدمصطفی رضیئی، مترجم و روزنامه‌نگار مقیم شهر برنابی است. او نزدیک به سه سال است در کانادا زندگی می‌کند و تاکنون ۱۴ کتاب به ترجمه او در ایران و انگلستان منتشر شده‌اند، همچنین چندین کتاب الکترونیکی به قلم او و یا ترجمه‌اش در سایت‌های مختلف عرضه شده‌اند، از جمله چهار دفتر شعر از چارلز بوکاووسکی که در وب‌سایت شهرگان منتشر شده‌اند. او فارغ‌التحصیل روزنامه‌نگاری از کالج لنگرا در شهر ونکوور است، رضیئی عاشق نوشتن، عکاسی و ساخت ویدئو است، برای آشنایی بیشتر با او به صفحه فیس‌بوک‌اش مراجعه کنید.
