Advertisement

Select Page

شعری از هادی ابراهیمی رودبارکی

شعری از هادی ابراهیمی رودبارکی
هادی ابراهیمی رودبارکی

هادی ابراهیمی

جنگ پایان یافته‌بود

و تو بازگشته‌ بودی بی‌پیکر.

پیکرت در بلندی‌های بازی‌دراز

جا مانده ‌بود

و گرمی بوسه‌هایت

بر لبم.

——

نگاه نافذت هنوز

سبز مانده‌است در قاب عکس.

——

من رفته‌ام زیر آوار

به بهانه‌ای که

نامش زلزله است

در همین حوالی تو

زیر بلندی‌های بازی دراز

که پیش‌از این

بارها با توپ و بمب لرزیده بود.

——

تو از پل‌اش

بارها گذر کرده بودی

و از زهاب‌اش بارها نوشیده‌ بودی.

من رفته‌ام زیر آوار

در دشتِ باختران.

——

تنها نیستم؛

سازت هست!

که در سکوت‌اش

خواب پنجه‌هایت را می‌بیند.

همه خاطرات سازت له شده‌است

زیر آوار

و با دهانی پراز خاک‌

کنار من زیر آوار مانده‌است.

——

پیکرت نیست اما

بی تو نیستم!

بوسه‌های داغِ به‌جامانده‌ات

هنوز لب‌هایم را می‌سوزاند

و چشم‌های نافذِ سبزت

از قابِ شکسته به من می‌نگرد.

——

حلقه‌ات که یاد ترا تنگ

درانگشتم گرفته‌است

با من‌است هنوز.

تا خاک خیال‌‌ام را پر کند

بی‌تو نبودم!

زلزله‌ مرگ را

در درون‌ام می‌لرزاند

و آخرین خاطره‌های به‌جامانده از

چشم‌ها و بوسه‌هایت

در خاک فرو می‌رفت.

 ——

لطفاً به اشتراک بگذارید
Advertisement

تازه‌ترین نسخه دیجیتال شهرگان

تازه‌ترین نسخه‌ی دیجیتال هم‌یان

آگهی‌های تجاری:

ویدیوی تبلیفاتی صرافی عطار:

شهرگان در شبکه‌های اجتماعی

آرشیو شهرگان

دسته‌بندی مطالب

پیوندها:

Verified by MonsterInsights