تقدیم به

عبور از چهارراهسگ با خاطری آسوده می‌دوید. نه غم نان داشت، نه غم جا. هرجائی را که دوست داشت بو می‌کشید و هر کجا که دلش می‌خواست می‌شاشید. رفتن و ایستادن را او تعیین می‌کرد. گاهی با گوش‌های آویزان سرش را بالا می‌گرفت وبه زن خیره می‌ماند.…
ادامه مطلب ...