اعتصاب معلمان استان بی‌سی؛ خواست‌ها و بن‌بست‌ها
گفت‌وگوی شهرگان با گیتی فیض‌آبادی یکی از دبیران آموزش و پرورش ناحیه ونکوور؛
دادگاه عالی کانادا در رأی ۲۷ ژانویه ۲۰۱۴ قانون دولت بی‌سی را غیرقانونی و برخلاف روح قانون اساسی کانادا و حق جمعی مذاکره تشخیص داد و دولت بی‌سی را مجبور به پرداخت غرامتی به مبلغ دو میلیون دلار به اتحادیه‌ی آموزگاران کرد.
رسانه‌های جمعی اعتصاب معلمان را تنها به خاطر افزایش حقوق تصویر می‌کنند که نادرست است و این تنها یکی از خواسته‌های معلمان اعتصابی است. آموزگاران خواستار کاهش تعداد دانش‌آموز در کلاس و رسیدگی به نیازهای دانش‌آموزانی که نیازهای آموزشی ویژه دارند نیز هستند.
خانم گیتی فیض‌آبادی شما چند سال است که به کار تدریس در دبیرستان ونکوور مشغول هستید و در طی دوره تدریس‌تان چند بار اعتصاب برای افزایش حقوق صورت گرفته‌است؟
– من شانزده سال است که دبیر ریاضی در ناحیه‌ی آموزش و پرورش ونکوور هستم. اعتصاب کنونی سومین اعتصابی است که در دوره‌ی شانزده ساله‌ی تدریسم شاهد بوده‌ام.
روزهای اعتصاب برای معلمان چگونه می‌گذرد و شما علاوه بر حضور در صفوف اعتراضی چه کارهایی در ارتباط با حرفه‌تان انجام می‌دهید؟
– در روزهای اعتصاب معلمان و دبیران، بر اساس برنامه‌ای از پیش آماده، در سه شیفت سه‌ونیم ساعته از ساعت شش صبح تا سه بعد از ظهر در جلوی مدرسه‌ی خود با پلاکاردهای اتحادیه‌ی خود حاضر می‌شوند تا صدای اعتراض خود را به گوش شهروندان برسانند. شعار این اعتصاب «قراردادی منصفانه برای آموزگاران، حمایت بهتر از دانش‌آموزان» است. آموزگاران استان بریتیش کلمبیا با این کار اعتراض خود را به دولت کنونی نشان می‌دهند. در این روزها، آموزگاران از کار دست می‌کشند. بر اساس قانون Labour Relations Board دبیران کلاس ۱۲ تا روز جمعه ۲۰ جولای فرصت داشتند که نمره‌های نهائی دانش‌آموزان را به آموزش و پرورش گزارش دهند. این قانون در حال تغییر است و احتمال دارد تا هفته‌ی آینده دبیران کلاس‌های ۱۰ و ۱۱ نیز ناچار به ارائه‌ی نمره‌های خود شوند. اما در این لحظه این امر روشن نیست.
آخرین باری که پیرامون افزایش حقوق و کاهش تعداد دانش‌آموزان دست به اعتصاب زدید و توانستید به موفقیت نسبی دست یابید چه تاریخی بود و میزان افزایش چقدر بود؟
– در دوره‌ی دولت‌های لیبرال (محافظه‌کاران) – دولت‌های گوردن کمپبل و کریستی کلارک – آموزگاران استان ناچار به دست زدن به سه اعتصاب شدند. در سال ۲۰۰۵، قرارداد اتحادیه‌ی معلمان با استان بریتیش کلمبیا به پایان رسید و پس از به نتیجه نرسیدن مذاکرات، آموزگاران بی‌سی با رأی قطعی به اعتصاب رأی دادند. در اکتبر ۲۰۰۵، Labour Relations Board اعتصاب آموزگاران را غیرقانونی اعلام کرد، اما اتحادیه آموزگاران با حمایت ۹۰٪ از معلمان به دو هفته اعتصاب دست زدند. نتیجه آن شد که آموزگاران استان به قرارداد جدیدی رسیدند که شامل ۱۶٪ افزایش حقوق برای ۵ سال آینده بود. اعتصاب بعدی در مارس ۲۰۱۲ بود که سه روز به درازا کشید و دولت استان اعتصاب را که حق صنفی مسلم شاغلان است را غیرقانونی اعلام کرد. این مذاکرات به نتیجه نرسیدند و آموزگاران بدون قرارداد به کار بازگشتند.
تفاوت و خواست اعتصاب کنونی‌تان با اعتصاب‌های پیشین چیست؟
– در سال ۲۰۰۲ کریستی کلارک که آن زمان وزیر آموزش بود و حزب لیبرال در مجلس اکثریت داشت با تصویب لایحه ۲۲ و ۲۸، به گونه‌ای شگفت‌انگیز و بی‌سابقه قرارداد آموزگاران را بدون مذاکره و به صورت یک‌جانبه تغییر داد. جالب است بدانیم که اتحادیه‌ی آموزگاران بی‌سی از دولت به دادگاه عالی کانادا شکایت کرد. نتیجه‌ای که در رسانه‌های استان نمی‌بینیم آن است که دادگاه عالی کانادا در رأی ۲۷ ژانویه ۲۰۱۴ قانون دولت را غیرقانونی و برخلاف روح قانون اساسی کانادا و حق جمعی مذاکره تشخیص داد و دولت بی‌سی را مجبور به پرداخت غرامتی به مبلغ دو میلیون دلار به اتحادیه‌ی آموزگاران کرد. قانونی که شرح آن رفت تنها مربوط به حقوق آموزگاران نمی‌شد بلکه طبق قانون ۲۰۰۲ قوانین رایج تعداد دانش‌آموزان در کلاس و ترکیب آنها را هم از قرارداد حذف کرد. از همان هنگام آموزگاران درگیر تغییرات تحمیل شده از سوی خانم کلارک بوده‌اند. رسانه‌های جمعی اعتصاب معلمان را تنها به خاطر افزایش حقوق تصویر می‌کنند که نادرست است و این تنها یکی از خواسته‌های معلمان اعتصابی است. آموزگاران خواستار کاهش تعداد دانش‌آموز در کلاس و رسیدگی به نیازهای دانش‌آموزانی که نیازهای آموزشی ویژه دارند نیز هستند. افزون بر آن، دولت دارد به تدریج بودجه‌های پروگرام‌های موزیک، مشاوران مدرسه، آموزگاران دانش‌آموزانی که نیازهای ویژه دارند، و نیز مدرسه‌های شبانه را کاهش می‌دهد.
پائین‌ترین نرخ حقوق معلمان کانادا و بالاترین آن در کدام استان‌ها هست؟
– همانطور که می‌دانید کارفرمایان در کانادا هر سال مبلغی به حقوق کارمندان و کارگران خود می‌افزایند تا حقوق‌های آنها جوابگوی نرخ تورم یا cost of living باشد. در کانادا این نرخ افزایش حقوق معمولاً ۴٪ در سال است. آموزگاران بی‌سی از ۲۰۱۱ افزایش حقوق برای نرخ تورم نگرفته‌اند. در رده‌بندی درآمدها، آموزگاران بریتیش‌کلمبیا از نظر درآمد پایه‌ای در مقام دوازدهم در میان سیزده استان و از نظر بالاترین سطح درآمد در مقام نهم در میان سیزده استان هستند. توجه کنیم که استان بی‌سی از گران‌ترین استان‌های کانادا از نظر سطح زندگی است.
بالاترین حقوق‌ها را نخست Northwest Territories و بعد از آن Nunavut و Yukon و پس از آنها آلبرتا و مانیتوبا دارند. تفاوت حقوق آموزگاران بی‌سی با بالاترین درآمدهای معلمان در کانادا دست‌کم ۲۶۰۰۰ دلار در سال و دست‌بالا ۳۷۰۰۰ در سال است.
بهانه دولت کریستی کلارک برای کاهش ۱۰درصدی حقوق معلمان و مقاومتش در افزایش حقوق چیست؟
– در مرحله‌ی دوم اعتصاب معلمان از شرکت کردن در جلسه‌های مدرسه خودداری کردند و از نظارت دانش‌آموزان در زنگ ناهار خودداری کردند. این باعث شد که ۱۰٪ از حقوق معلمان کم شود و در زنگ ناهار از مدرسه بیرون کنند.
کریستی کلارک و دولت محافظه‌کار بی‌سی به بهانه‌ی نداشتن بودجه در حال خصوصی‌سازی آموزش در استان هستند. کلاس‌های آنلاین را کمپانی‌های خصوصی انجام می‌دهند و دولت می‌خواهد آموزش را نیز خصوصی کند و در این هدف نیاز دارد تا حقوق جمعی آموزگاران و اتحادیه‌ی آنها را به تدریج از میان بردارد.
افکار عمومی چه میزان با خواست‌های شما همبستگی نشان می‌دهد و انتظار اتحادیه معلمان از افکار عمومی به ویژه والدین چیست؟
– شخصا فکر می‌کنم که در مقایسه به سال‌های پیش حمایت مردم استان از ما بیش‌تر بوده و انتظار اتحادیه از مردم حمایت آنها از آموزگاران و فشار بر دولت برای به رسمیت شناختن حق آموزش همگانی است.
والدین و خود دانش‌آموزان نسبت به تقاضاهای شما چگونه برخورد می‌کند؟
– بسیاری از والدین به نمایندگان مجلس یا ناحیه‌ی آموزش و پرورش خود نامه می‌نویسند و به این رفتارهای دولت اعتراض می‌کنند.
چه چشم‌اندازی برای موفقیت در این اعتصاب و چانه‌زنی با وزیر آموزش و پرورش استان بی‌سی متصور هستید؟
– اتحادیه‌ی آموزگاران یا BCTF تقاضای میانجی‌گری کرده ولی دولت به این تقاضا پشت کرده است. اتحادیه‌ی معلمان در حال حاضر انعطاف نشان داده و تقاضای ۸٪ افزایش حقوق در پنج سال و ۵۰۰۰ دلار پاداش یا signing bonus برای هر معلم کرده است و نیز خواسته که دولت تعداد دانش‌آموزان در کلاس را کاهش دهد و برای دانش‌آموزان با نیاز ویژه معلم استخدام کند. اما دولت پافشاری می‌کند بر نرخ افزایش حقوق۷٪ برای شش سال و ۱۲۰۰ دلار پاداش برای معلمان و مسئله‌ی سایز کلاس‌ها و نیازهای ویژه‌ی دانش‌آموزان اصلا در دستور کار دولت نیست.
آیا فکر می‌کنید بدون حمایت دیگر اتحادیه‌های صنفی می‌توانید دولت محافظه‌کار بی‌سی لیبرال را به عقب نشینی وادارید؟
– در حال حاضر CUPE هم به BCTF پیوسته و در اعتراض‌ها شرکت می‌کنند و این نشان از همبستگی زیبای اتحادیه‌ها دارد. جالب است بدانید اتحادیه‌ی معلمان انتاریو و استان‌های دیگر به اتحادیه آموزگاران بی‌سی کمک مالی برای کمپین‌های آن رسانده‌اند.
چقدر احتمال می‌دهید که اتحادیه‌های دیگر و همچنین اکثر والدین در حمایت از اعتصاب اتحادیه معلمان به این کارزار به پیوندند؟
– هنوز روشن نیست و این بسته به تحول مذاکرات تا هفته‌ی آینده و پایان سال تحصیلی دارد.
جامعه ایرانی ــ کانادایی تافته‌ی جدا بافته‌ای از مردم استان بی‌سی نیستند، چه انتظاراتی از این جامعه می‌توان داشت؟
– جامعه‌ی ایرانی کانادائی باید بداند که این دولت هیچ ارزشی برای آموزش همگانی قائل نیست و می‌خواهد آموزش را خصوصی کند و این خطری است که آینده‌ی بچه‌ها و جوانان بی‌سی را تهدید می‌کند. برای آینده‌ی بهتر و حمایت از کیفیت آموزشی و برابر برای همه ایرانیان کانادائی باید از معلمان حمایت کنند و به دولت استان اعتراض خود را ابراز دارند.
دولت بی‌سی عنوان می‌کند که کسری بودجه دارد و نمی‌تواند دست به افزایش حقوق بزند. نظرتان در این‌باره چیست؟
مساله دولت ابدا کسری بودجه نیست بلکه می‌خواهد بودجه دولتی ــ یعنی مالیات من و شما ــ را در صنایع خصوصی (مانند خط لوله‌ی گاز، استخراج ذغال سنگ، صادرات) سرمایه‌گذاری کند. آیا برای شما این امر جالب نیست که آموزش دانش‌آموزان بی‌سی برای دولت «گران» است، اما همین دولت حاضر است میلیون‌ها دلار سوبسید به کمپانی‌های خصوصی برای سرمایه‌گذاری و استخراج در استان بی‌سی بدهد؟
– از اینکه به سئوالات ما پاسخ گفتید، صمیمانه تشکر می‌کنم.
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
هادی ابراهیمی رودبارکی متولد ۱۳۳۳- رشت؛ شاعر، نویسنده و سردبیر سایت شهرگان آنلاین؛ مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کاناداست.
فعالیت ادبی و هنری ابراهیمی با انتشار گاهنامه فروغ در لاهیجان در سال ۱۳۵۰ شروع شد و شعرهای او به تناوب در نشریات نگین، فردوسی، گیله‌مرد، گردون، تجربه، شهروند کانادا و مجله شهرگان آنلاین چاپ و منتشر شدند.
او فعالیت فرهنگی خود را در دیاسپورای ایران فرهنگی – کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز کرده و سپس در فرگشتی «آینده» و «شهروند ونکوور» را منتشر کرد و از سال ۲۰۰۵ تاکنون نیز سایت شهرگان را مدیریت می‌کند.
ابراهیمی همراه با تاسیس کتابفروشی هدایت در سال ۲۰۰۳ در نورت ونکوور، به نشر کتاب‌های شاعران و نویسندگان دیاسپورای ایران فرهنگی پرداخت و بیش از ۱۰ کتاب را توسط نشر آینده و نشر شهرگان روانه بازار کتاب کرد. اولین انجمن فرهنگی-ادبی را با نام پاتوق فرهنگی هدایت در سال ۲۰۰۳ به‌همراه تعدادی از شاعران و نویسندگان ایرانی ساکن ونکوور راه‌اندازی کرد که پس از تعطیلی کتابفروشی هدایت در سال ۲۰۰۷ این انجمن با تغییر نام «آدینه شب» برای سال‌ها فعالیت خود را بطور ناپیوسته ادامه داد.
هادی ابراهیمی رودبارکی در سال ۲۰۱۰ رادیو خبری-فرهنگی شهرگان را تاسیس و تا سال ۲۰۱۵ فعالیت خود را در این رادیو ادامه داد.
آثار منتشر شده و در دست انتشار او عبارت‌اند از:
۱- «یک پنجره نسیم» – ۱۹۹۷ – نشر آینده – ونکوور، کانادا
۲- «همصدایی با دوئت شبانصبحگاهی» ۲۰۱۴ – نشر بوتیمار – ایران
۳- «با سایه‌هایم مرا آفریده‌ام» گزینه یک دهه شعر – ۲۰۲۴ – نشر آسمانا – تورنتو، کانادا
۴- «گیسْ‌برگ درختان پائیزی» مجموعه شعرهای کوتاه و چند هایکوواره – در دست تهیه
۵- «ثریا و یک پیمانه شرابِ قرمز» گردآورد داستان‌های کوتاه – در دست تهیه
