
یک شعر از شهین راکی
. . این تن این تن هزار لایه ماه را قورت داده بود باید به معراج خود میرسید و بر محراب شب پوست بر...
Select Page
شهین راکی | 3 اردیبهشت 1404
. . این تن این تن هزار لایه ماه را قورت داده بود باید به معراج خود میرسید و بر محراب شب پوست بر...
زیبا حسینی جیرندهی | 31 فروردین 1404
۱ مجال شکفتن غنچه های باران است مستی گیلاس های لبالب از رسیدنت که تاب خوران از شانه های اردیبهشت...
نفس موسوی | 30 فروردین 1404
خبری داغ خاکستر سیگارش را در خانهی همسایه میتکاند! آینه را که میکاوم سنگینیام باورم نمیکند،...
فرشته امیری | 30 فروردین 1404
تلاقی در تلاقیِ دردآلودِ مردابِ ذهن سرخیِ سکوت چکهچکه بر انگارهی سترگِ شبستانِ خیال میریزد. هر...
ثریا قاسمی | 30 فروردین 1404
به دنیا آمده ام تا ایمان بیاورم معجزه می تواند در نگاهی باشد در سو سو چراغی باشد که به خانه ی من...
حسن فرخی | 30 فروردین 1404
صبح من است این! من تنها تو را دوست دارم در هر کجا؛ شهرهای دور و نزدیک خیابان ها کوچه ها طنین نام...
آیدا مجیدآبادی | 30 فروردین 1404
آنقدر میان بازوان کوچکم میفشارمت که از نوک پستانهایم شعر خون روان شود تو را در گهوارهای از خون...
حسن سهولی | 30 فروردین 1404
چشمه را با دستت بگیر و بیاور این جا تمام هوای فضا را بیاور این جا من به استقبال خودت و خودم میآیم...
حسین فرخی | 30 فروردین 1404
بدنیست قاطی می شوم با سروصدای توتاخیر نمی کنم از یک معرکه و این محشرواین دیگر تصور کن...
ابوالفضل حکیمی | 30 فروردین 1404
۱ بعد از غرق شدن بگذار چراغ مهربان باشد یا دهان لرزان نصف شب شکسته است در خیالی که فکر می کنند...
عرفان دلیری | 22 فروردین 1404
– – – ۱ تفاله از تفاله فال بریز که من چشمها را تلخ دوست دارم باید که فوراً...
امیرحسن خاکشور | 22 فروردین 1404
بیوقفه بی اختیار و بی گمان، ناخواه، بیوقفه میروید از راه گلویم آه بیوقفه میآید از ویرانههای...
فرشته امیری | 21 فروردین 1404
پرواز در آکوردِ آب گیتارها خودکشی کردند در میانهی سکوتِ سیمهای رها و من، با آستینهای باد از...
عارف معلمی | 21 فروردین 1404
کیک تولد یا دلجوییِ زودهنگامِ مرگ در کیک تولد عمرت را تقسیم می کنی وُ چهره ی سهم خراش بر می...
مریم یوسفی | 19 فروردین 1404
۱ با چشم خودم دیده ام اعجاز شده افتاده هم آماده ی پرواز شده! هر روز خجسته است و نحسی رفته با تو...
مرضیه رشیدپور-کیمیا | 19 فروردین 1404
چشمهایت را گذاشتم روبروی خودم جهان، نگاه گلی شد که اندوه را میدانست و زیر بال سنجاقکیپناه...
زهرا جلالی | 19 فروردین 1404
۱ به نطفه کشیده خیالی عجیب بنفش و کبودش به وهمی مذاب و جا مانده ردِّ پلنگانه اش به ماهِ تَرَ ک...
عباس فتحیزاده | 12 فروردین 1404
بی بازگشت ترین ایام بهارانی ست که می گریزند بی فرجام در آنسوی پرده های چرکین نهــــــــــالی می...
مانا آقایی | 9 فروردین 1404
«سوراخ» در قلب من سوراخیست که فقط با خاک پر میشود و بر لبانم سکوتی بلند که عکس منگنه خورده در...
حسین فرخی | 9 فروردین 1404
۱ گاهی هم کجامی روی که زبانم دراز باشد گاهی هم کجا می روی که زبانم دراز باشد که هر اتفاقی...
مرضیه رشیدپور-کیمیا | 3 فروردین 1404
قرار بود فصلها چوبیی ساده درونشان دریایی از خوشههای گندم و اکنون زنی زیبا در شعر زندگی کند و...
حسن فرخی | 3 فروردین 1404
۱ ریشهی جانم را بر دوش ترانه میگذارم مویه نمی کنم شمس بی بال. تو بچرخ و سفر را مشروع کن حالا به...
ابوالفضل حکیمی | 3 فروردین 1404
۱ بجا نیاوردن آسمان در چشم های کوره به هیچ می رسد مدت پرنده که زیر پای ما مقرر است خطوط دستت بر...
مریم گمار | 3 فروردین 1404
ای جوانه ی نوپا! به کدام ریسمانِ خورشید گره خورده ای که به تحلیل کشانده ای رگهای جهان را؟ از کدام...