نویسنده: هوشنگ رئوف

  با حسٍ سینه ی گَوزن چهچه می‌زند باد  از بوی عطسه‌ی آهو هو … هو … هو…. ه…...

تا خانه‌ای
با سقفی از کلمات دارم

امشب
خواب ام را عریان می کنم

گُل پزان است
و چلاندانٍ آواز های معطر
از گلوی گُل

پیچ می دهد و ُ می پیچاند
مثل کلاف