سامان‌یابی اجتماع «اشغال ونکوور»
نگارش مایک هاگر*
ترجمه محسن صفاری – ونکوور
با شکل‌گیری جنبش، گروهی از داوطلبان کار تهیه غذا، کمک‌های اولیه، انتظامات، و جمع‌آوری زباله‌ها و نظافت را به عهده می‌گیرند.
این گزارش پس از پنجمین روز حضور جنبش اعتراضی در جلوی آرت‌گالری تهیه شده است.
هنوز دو ساعتی از بازگشت گروه موسیقی سبک جامائیکایی The boom Booms به ونکوور نگذشته بود که این گروه بار و بندیل خود را دوباره بار اتوبوس زرد رنگ مدرسه‌ایشان کردند و برای حمایت از جنبش اعتراضی «اشغال ونکوور» به جلوی آرت‌گالری رفتند.
سه‌شنبه شب اعضای گروه‌شان راس، تام‌ون دورسن و ارن راس چادر بزرگی را در کنار حدود ۱۵۰ چادر دیگر برپا کردند و تا ساعت ۶ صبح روز بعد به خوبی در میان آن‌ها بُر خورده بودند.
گیتاریست گروه تام ون دورسن می‌گوید: «ما برای مدتی این جا خواهیم بود. آخر هفته آینده برنامه خواهیم داشت اما تا روز جمعه هر دقیقه از وقتمان را این جا خواهیم بود.»
این گروه بخشی از اجتماعی در حال تحول است که بسته به روز هفته گسترش می‌یابد یا جمع و جور می‌شود.
اعضای گروه می‌گویند علاقه آن‌ها به جنبش از طریق دوستانشان به آن‌ها منتقل شده است و آن‌ها امیدوارند روز شنبه (شنبه گذشته) بتوانند در محل اعتراض برنامه‌ای اجرا کنند.
خواننده گروه شان راس می‌گوید: «طبعا کنجکاوی اولین عامل بود که مرا این جا آورد و فکر می‌کنم همین کنجکاوی باعث ماندن خیلی‌ها در این جا می‌شود. به نظر می‌رسد این جنبش می‌تواند به نتایجی منجر شود که هنوز برای مردم قابل تشخیص نیست».
پس از گذشت ۵ روز، استخوان‌بندی جنبش اشغال ونکوور به طور فزاینده‌ای سازمان یافته‌تر می‌شود. در حالی که نیروهای پلیس گشت‌زنی و مراقبت از اطراف جایگاه جنبش را به عهده دارند، گروهی داوطلب به تناوب کار تهیه غذا، کمک‌های اولیه، امنیت و جمع‌آوری زباله و نظافت را به عهده گرفته‌اند.
تقسیم وظایف به وسیله کمیته‌هایی انجام می‌شود که اهداف آن‌ها در مجامع عمومی به بحث گذاشته شده و در مورد آن‌ها رأی‌گیری می‌شود. پس از حصول توافق در تقسیم کار، حامیان جنبش اعتراضی جذب کمیته‌هایی می‌شوند که برایشان مناسب است. لذا پرستاران و آتش‌نشانان برای کمک‌های اولیه داوطلب می‌شوند و آن‌ها که دستی در آشپزی دارند به امور غذا می‌پردازند.
روز دوشنبه هفته گذشته جنبش اعتراض، تراز مالی‌ای ارائه داد که در آن کمک‌های نقدی جمعا به مبلغ ۴۲۷۹ دلار و کمک‌های جنسی به ارزش تقریبی ۱۲۰۰ دلار به جزئیات آمده بود. از محل این کمک‌ها ۲۷۸ دلار ملزومات مورد نیاز پزشکی و ۷۷۴ دلار وسایل آشپزخانه تهیه شد.
کمک‌های جنسی شامل باطری‌های قوی و شاید مهمتر از همه خدمات ضروری برای تعداد ۳ توالت سیاری بود که هر شب پر می‌شوند. اتحادیه کارگران اتوموبیل کانادا هزینه تخلیه این ۳ توالت را در صبح هر روز به عهده گرفته است. غذای مجانی برای شرکت کنندگان نیز از محل کمک‌ها تهیه می‌شود.
راین ماندریک، کمک آشپز ۲۲ ساله اهل برنابی اغلب برای نگهبانی داوطلب می‌شود و شاهد بوده است که جنبش اعتراضی از آغاز کار خود در شنبه گذشته چگونه به تدریج در سازماندهی مهارت پیدا کرده است. وی می‌گوید: «وقتی که اولین شیفت نگهبانی‌ام را چهار روز پیش شروع کردم تنها ۴ نفر نگهبان بودیم اما حالا ۲۰ نفریم.»
ماندریک و همکارانش در تأمین امنیت، داوطلب انجام شیفت‌های ۴ تا ۶ ساعته می‌شوند. در حالی که تعدادی پلیس در تمام طول شب در داخل ماشین‌هایشان که در اطراف محل اعتراض پارک شده نشسته‌اند، محافظان داوطلب با جلیقه‌های شب‌نما و لباس‌های استتاری سبز و قهوه‌ای در محوطه راه می‌روند، با مردم صحبت می‌کنند و سعی می‌کنند از برخوردها جلوگیری کنند.
سه‌شنبه شب حدود ساعت ۱۰ شب در پی حمله‌ای در محوطه چادر-شهر** نگهبان‌ها مرد مستی را مهار کرده و تحویل پلیس دادند. پلیس نیز آن مرد را بازداشت کرده و با خود برد.
ریو بوسکه سخنگوی کمیته تأمین امنیت می‌گوید دل مشغولی عمده آنان تأمین فضایی امن برای همه است: «پلیس بنا ندارد به ما کمک کند. آنان برای کمک به ما این جا نیامده‌اند. آن‌ها این جا هستند تا خاطر جمع شوند شرایط از کنترل خارج نمی‌شود. لذا ما نیاز داریم در این زمینه فعال باشیم. ما کار پلیس را بسیار آسانتر کرده‌ایم.»
آسان کردن کار مسئولین، اهمیت کلیدی خود را در جمع‌آوری زباله و نصب زیرسیگاری‌های بسیار بزرگ نشان می‌دهد.
ناظران شهرداری ونکوور که اوضاع آرت‌گالری را زیرنظر دارند سه‌شنبه شب گفتند که تاکنون ندیده‌اند «جنبش اشغال ونکوور» مقررات شهری را نقض کند.
جوی بارلت، نجات غریقی که برای انجام کمک‌های اولیه شبانه داوطلب شده است می‌گوید: «این جنبش برای خودش به اجتماعی تبدیل شده است. عده‌ای از ما در این جا زندگی می‌کنیم، غذای خودمان را تهیه می‌کنیم، کار پلیسی خودمان را انجام می‌دهیم، نظافت‌مان را به عهده داریم و سیستم خودمان را برای تصمیم‌گیری در مورد خط مشی‌ها و ایده‌ها شکل داده‌ایم. خدمات درمانی خود را داریم و اگر این جا را در مقیاس شهر کوچکی درنظر بگیرید، بیمارستان داریم که جزو خدمات اساسی است و همه خدمات اساسی مجانی هستند».
اما آن چه که به انتظارش باید نشست این است که ارائه این گونه خدمات تا به کی دوام می‌آورد و نیز زمانی که باران‌های ونکوور شروع شود چه تعداد از «جنبش اشغال ونکوور» در این جا می‌مانند.
بسیاری از کسانی که سه‌شنبه هفته گذشته را جلوی آرت‌گالری بسر بردند چیزی بیش از ماندن و بالیدن در این شهر کوچک و اثبات اشتباه شکاکان را نمی‌پسندیدند.
——————-
زیرنویس:
* روزنامه «ونکوور سان»، پنج‌شنبه ۲۰ اکتبر ۲۰۱۱
** Tent City
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
محسن صفاری؛ مترجم ساکن ونکوور – کانادا است که نوشتن مقالات اقتصادی را از زمان دانشجویی با نشریه دانشجویی باران در لاهیجان آغاز کرده و تاکنون نیز ترجمه‌های زیادی از او در نشریات فارسی به‌ویژه شهروند بی‌سی و سایت شهرگان چاپ شده‌است.
کتاب «زمین، سیاره آسیب پذیر: تاریخ اقتصادی کوتاهی از محیط زیست» اثر جان بلامی فاستر را ترجمه کرده که در سال ۱۳۹۵ در تهران، توسط انتشارات جهان ادیب، منتشر شده‌است.
کتاب «تله ی پیشرفت، پژوهشی در زمینه های محیط زیستی فروپاشی تمدن‌های باستانی» نوشته رونالد رایت در زمستان ۱۳۹۸ از سوی نشر چشمه انتشار یافت که تاکنون به چاپ چهارم رسیده، و نسخه صوتی آن نیز منتشر شده است. کتاب «انقلاب زیست بومی، صلح با کره‌ی زمین» نوشته جان بلامی فاستر را پاییز ۱۴۰۰ نشر چشمه منتشر کرد.
کتاب «تاریخ جهان در آیینه هفت چیز ارزان» از سوی همین انتشاراتی در آینده نزدیک منتشر می شود.
