پاسخ الهام یعقوبیان به اکبر عبدی

 شما را از “محله ی برو بیا” شناختیم، با “باز مدرسه‌ام دیر شد” دنبالتان کردیم تا به “آدم برفی” رسیدیم . همان فیلمی که در صف دیدن آن، از عوامل چماق به دست ده نمکی کتک خوردیم. باز آمدیم تا شما را با بازی در “اخراجی‌ها”یی پیدا کردیم که دست ساخت همان ده نمکی بود. بی پرده بگویم؛ شما را با تمام چرخش‌هایتان پی‌گرفتیم.

آقای عبدی،
هنرمند به همه تعلق دارد، مرز نمی‌شناسد. او نقش مهمی در جامعه بازی می‌کند. نمی گویم وظیفه‌ی هنرمند روشنگری است اما فرهنگ ساز بودن هنرمندان، بخصوص بازیگران را در یک جامعه نمی‌توان کتمان کرد و به همین دلیل، آنها انتظاراتی را با خود به همراه می‌آورند.

شما اخیرا در مراسم تجلیل از فرهیختگان و هنرمندان در تالار “وحدت” در میان صحبت‌هایتان  با استفاده از واژه‌ی تحقیر آمیز “جود” (جهود)  به جمعیتی از هم میهنانتان آگاهانه یا نا‌آگاهنه توهین کردید و خاطر بسیاری را آزردید.

می‌خواستم از شما بپرسم، آیا می‌دانید فیلم “ای ایران” که شما به خاطر نقش‌آفرینی در آن خود را لایق سیمرغ بلورین می‌دانستی ساخته‌ی یکی از همان‌هایست که شما با لحن تحقیر‌آمیز خطابشان کردید؟  آیا خبر دارید فیلم‌های “اجاره نشین‌ها” ، از پرفروش‌ترین فیلم‌های دهه نخست بعد از انقلاب و فیلم “هنرپیشه” از دیگر فیلم‌های شما از ساخته های همو، “هارون یشایایی” است؟

شما که هنرمندی و احتمالا هنردوست، تا به حال نام مرتضی خان نی داوود،  یونس دردشتی، سلیمان روح افزا، موسی خان کاشی را شنیده اید؟ کسانی که در زنده نگاه داشتن موسیقی اصیل ایرانی نقش مهمی داشتند. نام مشفق همدانی را چه طور؟ می دانستید که آنها هم یهودی اند؟

جناب عبدی، یک عمرهنرمندانه بازی کردید، دمی هم هنرمندانه زندگی کنید!

فیلم صحبت‌های اکبر عبدی را در ویدیوی زیر ببینید:

[وبلاگ الهام یعقوبیان]