کلیدهای زندگی سالم – بخش نهم
کلید هشتم: بخشایش و گذشت
آیا تا به حال با خود فکر کردهاید با نگه داشتن کینه و نفرت از دیگری چقدر انرژی از دست می دهید؟ و عموما چه احساسی را در بدن خود تجربه می کنید؟ تنش؟ ضعف؟ استرس؟
آیا می دانید اینگونه احساسات چگونه برروی سیستم ایمنی بدن شما اثر منفی می گذارند و باعث اسیدی شدن محیط بدن شده و احتمال مبتلا شدن به انواع بیماری ها را بالا میبرند؟!
کینه، نفرت، خشم و به طور کلی عدم بخشایش به مانند گرههایی در بدن مانع از جاری شدن انرژی می شوند و نهایتا روند جاری بودن در زندگی، شاد زیستن، آرامش داشتن و با موفقیت به اهداف رسیدن را کاهش می دهند.
وجود ما برای روشنایی است نه برای کدورت. زندگی ما برای حضور عشق است و نه برای نفرت.
لحظهای در طبیعت تامل کنیم:
شفافیت و زلالی و بخشایش را از آب بیاموزیم. آب جاری و زلال رود را بنگریم که چگونه با شفافیت و زلالی هر آنچه کدورت و ناپاکی را با خود می شوید وجاری و رها به مسیر خود ادامه می دهد. حتی زمانی که در مرداب درگیر است باز هم راهش به سوی جریان است. کدورت و تاریکی را در مرداب میگذارد و به کمک گرمای خورشید تبخیر شده بالا میرود. زلال باقی می ماند و زلال باری دیگر و در جایی دیگر جاری می شود. آب همواره در جریان و حرکت است. رها و وارسته!
و چه زیبا و آرامش بخش است چون آب رها زیستن! و با زلالی و شفافیت هر آنچه ناخالصی و کدورت را از وجود خود زدودن!
چه دلنشین است چون ترنم باران زیستن. قلبها را شستن و جای باز کردن برای حضور نور. عشق و آرامش!
و چه خوشایند است چون رود جاری زیستن! گذاشتن و گذشتن! بله بگذاریم و بگذریم!
فرض کنیم فردی در حق شما بدی کرده است که اصولا غیر قابل بخشش به نظر میآید. پیش از هر نگاهی لازم به ذکر است که با توجه به قانون پرسپکتیو و اصل منحصر به فرد بودن تمام انسانها از یک طرف کاملا حق با شماست. و از طرفی:
۱- فرد مورد نظر نسبت به این قضیه مشترک از نگاه خود و با دانش و شعور خود عمل کرده و یا عکسالعمل نشان داده است. حتی اگرفرض بر این باشد که ضررهای غیر قابل جبرانی را برای ما ایجاد کرده حال سوال این است که آیا ما با عصبانی باقی ماندن و حبس کینه و نفرت در وجود خود آیا او را متوجه اشتباهش میکنیم و یا عملا به بدن خود و سلامتیمان آسیب میرسانیم؟! چه او همچنان در زندگی ما وجود داشته باشد و چه از زندگیمان بیرون رفته باشد با نگه داشتن کینه و نفرت و نبخشیدن چند برابر آن ضررهای از قبل واردشده، خود را مغبون میسازیم و آرامش و سلامتی را از خود دور می کنیم.
۲- رنجش و خشم در زمانی پیش می آید که فرد مقابل. مخالف ارزشها و اولویت های ما رفتار کرده و عملا روی تمام آنها خطی قرمز کشیده و پا گذاشته است. باز با توجه به قانون پرسپکتیو، میتوان فرض کرد که ارزشها و اولویت های زندگی این فرد با ارزشها و اولویت های زندگی من متفاوت است و من نباید توقع داشته باشم که همه مثل من فکر کنند و به ارزشهای من همانگونه بها بدهند که من بها می دهم. حال با این نگرش می توان مسئله را بازنگری کرد و رنجش و کدورت را از قلب خود بیرون ریخت و به جای آن حس پذیرش را در وجود خود بالا برد و حتی اگر به خود اجازه بدهیم که از پنجره نگاه طرف مقابل به قضیه نگاه کنیم، نه تنها از خطایش خواهیم گذشت چه بسا دلمان هم برایش خواهد سوخت.
۳- ناگفته نماند که گاهی اوقات ارزشها و اولویتهای طرف مقابل بسیار هم شبیه به ارزشها و اولویتهای ماست. در این موارد شاید بارها با خود فکر کردهایم که ایشان عمداً در حق ما بد رفتار کرده اند و یا از روی حسادت ما را رنجاندهاند. حتی در این حالت نیزخوب است از خود بپرسیم که نتیجه این رنجش برای ما چیست؟
آیا با نگه داشتن خشم، رنجش، کینه و یا نفرت و احتمالا تلافی کردن در زمانی مناسب چه لطفی به بدن خود می کنیم و مگر نه اینکه بدنمان را تبدیل به بستری مناسب برای رشد انواع بیماریها می کنیم؟!
و آیا بهتر نیست که کاملاً او را ببخشیم و از هر آنچه بوده و گذشته بگذریم و به این ترتیب نه تنها او را به بدترین شکل ممکن تنبیه می کنیم، بلکه بهترین هدیه را که وارستگی و آرامش است برای خود به ارمغان میآوریم!
شما میتوانید از وبسایت من به آدرس زیر بازدید نمائید:
www.coach2love.com
وارستگی، آرامش و عشق بر شما عزیزان باد
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجلهی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریهی «نمای ایران» آغاز بهکار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید