ابهام‌ها و حاشیه‌های حضور “دوجنسیتی‌‌ها” در فوتبال زنان ایران
خبر محرومیت ۷ زن فوتبالیست ایران از ادامه بازی در تیم‌های فوتبال به دلیل وضعیت هورمونی متفاوت، همچنان با حاشیه‌ها و ابهام‌هایی روبرو است. حضور برخی از این زنان در باشگاه‌های مختلف سبب اوج‌گیری بحث در این باره شده است.
پس از مدت‌ها حدس و گمان در باره این رویداد، روز جمعه (۱۸ بهمن) احمد هاشمیان، رئیس کمیته پزشکی فوتبال ایران در مصاحبه با ایسنا این خبر را تایید کرد، ولی آخرین مورد از این محرومیت‌ها را به یک سال و نیم پیش مربوط دانست.
هاشمیان گفت که این ۷ نفر “ابهام جنسیتی” داشته‌اند که “تعدادی مشکل‌شان را برطرف کرده و به مسابقات برگشتند، اما تعدادی از آن‌ها به دنبال این موضوع نرفتند”.
پیشینه ماجرا
شهریورماه سال ۸۸ نخستین بار، شایعه حضور چهار بازیکن دوجنسیتی در ترکیب تیم ملی فوتبال بانوان ایران بر سرزبان‌ها افتاد و گفته شد، چهار بازیکن سابق تیم ملی ـ که هر یک صدایی بم‌تر یا فیزیکی درشتتر از برخی بازیکنان تیم ملی داشتند ـ “خانم نبوده و مشکل جنسیتی دارند”.
به رغم این شایعات، فریده شجاعی، نائب رئیس فدراسیون فوتبال به شدت این موضوع را تکذیب کرد و درز این اخبار را نتیجه دشمنی رقبا و دشمنان فوتبال ایران دانست.
با این همه، یکی از بحث های جنجالی در حوزه فوتبال زنان ایران در سال‌های اخیر، حضور “دوجنسه” ها بوده که به دلیل شرایط خاص فیزیکی و توانایی های بیشتر در قیاس با همجنسان، امکان تحرک و برآمد بیشتری در زمین بازی را دارند و همین باعث می‌شود تیم ها به واسطه حضور این بازیکنان موفقیت بیشتری کسب کنند.
اظهارات بحث‌انگیز یک مربی
هفته گذشته با مصاحبه یکی از مربیان فوتبال زنان و اعتراض او به به‌کارگیری زنان “دوجنسه” در برخی از تیم‌های رقیب، این بحث اوج تازه‌ای یافت.
فدراسیون فوتبال پیش از این اعلام کرده بود اجازه بازیکنان دوجنسیتی را در لیگ فوتبال بانوان نمی دهد و در این خصوص از برخی بازیکنان دوجنسه در لیگ برتر آزمایش خواهد گرفت و آن‌ها اجازه حضور در لیگ بانوان را نخواهند داشت.
اما به گفته این مربی «ما با چند بازیکن از این دست به تفاهم رسیدیم اما وقتی دیدیم نمی‌توانیم به دلیل برخی مشکلات از آن‌ها استفاده کنیم با وجود داشتن ضعف فنی در برخی پست ها این بازیکنان را به خدمت نگرفتیم. این در حالی است که برخی تیم ها از این بازیکنان دوجنسه استفاده می‌کنند.»
پس از این اظهار نظر بود که رئیس کمیته پزشکی فوتبال ایران با مصاحبه خود با ایسنا کوشید به شایعات پایان دهد و در باره حضور افراد دوجنسه در فوتبال زنان ایران و نوع برخورد با آن‌ها توضیحاتی ارائه کند.
با این همه، همین اظهارات رئیس کمیته پزشکی فوتبال ایران نیز با اما و اگرهایی همراه شده است. از جمله نیلوفر اردلان، کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال بانوان که در حال حاضر کاپیتان تیم ملی زنان داخل سالن ایران است به روزنامه اعتماد روایتی متفاوت ارائه می‌کند و می‌گوید: «موضوع آن طور که تصور می کنید نیست.»
خانم اردلان می‌افزاید: «این طور نیست که ظاهر و… این افراد شبیه مردان باشد. اصلااین موضوعی که آقای هاشمیان بیان کردند مربوط به ۳ ، ۴ سال پیش می‌شود و از ۷ بازیکنی که نام برده شد ۴ بازیکن تست دادند و با یک سری آزمایشات و تزریقات مشکل‌شان حل شد. ۲ ، ۳ بازیکن هم از تیم ملی کنار گذاشته شدند. به طور کلی این طور نبود که آن‌ها مذکر باشند بلکه از نظر هورمونی به سمت مذکر بودند.»
روزنامه اعتماد از مجموعه اظهارات شماری از دست‌اندرکاران فوتبال زنان ایران نتیجه گرفته است که بازیکنان “دوجنسه” تنها از تیم ملی کنار گذاشته شده‌اند ولی حضورشان در تیم های باشگاهی منتفی نیست. مسئولان فدراسیون فوتبال در این باره همچنان ساکت هستند.
“حساسیت بیشتر در ایران”
رئیس کمیته پزشکی فوتبال ایران در ادامه مصاحبه‌اش با ایسنا گفته است که «ما به عنوان یک کشور اسلامی حساسیت بیشتری روی این موضوع نسبت به سایر کشورها و فیفا داریم».
برخی رسانه‌ها از برخوردهای حرمت‌شکنانه و زدن انگ بیمار بر روی ورزشکاران زنی خبر داده‌اند که که وضعیت هورمونی متفاوتی نسبت به همجنسان خود داشته‌اند.
در تعاریف بین‌المللی دو جنسیتی (به انگلیسی: bigender) به افرادی اطلاق می‌شود که رفتار اجتماعی بین زنانه و مردانه دارند. براساس تصمیم کمیته المپیک در سال ۲۰۱۱، تنها انجام تست تعیین میزان هورمون آندروژن مجاز است.
اگر تشخیص داده شود که میزان آندروژن در یک ورزشکار زن به اندازه مردان است و این موضوع باعث شود که آن‌ها نسبت به رقبای زن خود از برتری و امتیاز ناعادلانه ای برخوردار باشند، اجازه شرکت در مسابقات را پیدا نمی‌کنند.
براساس تصمیم یادشده، چنین زنانی می‌توانند پس از کاهش هورمون آندروژن خود و رساندن آن به حد متوسط معمول در بین دیگر زنان ورزشکار دوباره در مسابقات شرکت کنند. در قوانین بین المللی از ضرورت عمل جراحی برای تغییر کامل جنسیت به عنوان شرط ورود به مسابقات ورزشی یاد نشده است.
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
