تمدید اقامت اوباما در کاخ سفید برای ۴ سال دیگر
امروز اقامت آقای اوباما در کاخ سفید برای ۴ سال دیگر تأیید شد. خوب بعد چی…؟
امروز اقامت آقای اوباما در کاخ سفید برای ۴ سال دیگر تأیید شد. این چند سطر خلاصه‌یی است برای حافظه و رجوع بعدی خودم که نیز با برخی از دوستان در میان می‌‌گذارم.
برای کوتاهی مطلب از تحلیل ماهیت سیاست‌های اوباما، تعلق اجتماعی‌اش و منافعی را که نمایندگی می‌کند، خودداری می‌‌کنم. گمان می‌‌کنم که عملکرد (و نیز عمل‌نکرد!) او در سیاست داخلی و نیز در عرصهٔ جهانی بار دیگر نشانهٔ روشنی است از میزان توانایی- به فرض خواستن- رئیس جمهور‌های آمریکا در اجرای سیاست‌های اعلام شده‌شان قبل از انتخاب شدن. بر فرض اینکه این مشاهده و نتیجه‌گیری درست یا قابل تعمیم نباشد- که به نظر من هست- حداقل انتظارات زیر از پرزیدنت اوباما در دور دوم ریاست جمهوری‌اش و در رابطه با منطقه و کشور ما می‌‌رود:
۱- ادامهٔ پُرقدرت‌تر اصلاحات- بعضاً نیم‌بند- اجتماعی و اقتصادی به نفع طبقات فرودست و متوسط و مهار- باز هم هر چند نیم‌بند – وال استریت، مجتمع صنعتی- نظامی، شرکت‌های نفتی، دارویی و از این قبیل… از تسلط بر عرصه‌های کلیدی زندگی مردم آمریکا و دنیا.
۲– ایستادگی در مقابل جناح نتانیاهو- اگر نه همهٔ حاکمیت اسرائیل- و مقاومت نسبی در برابر لابی صهیونیستی (آیپک AIPAC و غیره) در آمریکا.
۳– پیگیری خروج از افغانستان و تنش‌زدایی با پاکستان. بر خورد واقع‌بینانه، (و تا حدودی!) مردمی و غیرتوطئه‌آمیز به مسئلهٔ بهار عربی و به‌خصوص سوریه.
۴– دراز کردن مجدد دست به سوی ایران برای گفتگو و تنش‌زدایی. با شروع فوری مقدمات و اجرای پُرشتاب و پیگیری آن- به‌خصوص در آستانه و پس از انتخابات ریاست جمهوری ایران در خرداد آینده. دادن تضمین امنیتی به ایران از جمله «برداشتن گزینه نظامی از روی میز» اولین شرط جلب اعتماد از سوی طرف آمریکایی است که نیز خصلت افشا کننده هم خواهد داشت، در صورتی که طرف ایرانی پاسخ مناسب ندهد.
۵– دست برداشتن از سیاست تفرقه‌افکنانه بین ایران و همسایگانش. این امر به اندازهٔ دادن تضمین امنیتی برای جلب اعتماد یا افشاگری عدمِ صداقت رژیم ایران مهم است.
۶– برداشتن تدریجی تحریم‌ها، شروع از آخرین آنها و با هدف کم کردن فشار بر مردم در مقابل گام‌های متقابل رژیم، ولی بدون در خواست‌های حداکثری، مثلاً توقف دائمی غنی‌سازی و اجرای‌بی‌چون و چرای قطعنامه‌های شورای امینت در ابتدا.
به این فهرست می‌‌توان باز هم افزود، ولی تنها خواستم شمّه‌یی از اقدامات اولیهٔ تنش‌زدا و اعتماد ساز را مثال زده باشم.
انتظارات از رژیم ایران در این رابطه خود مقولهٔ دیگری است…
تا ببینیم اوباما به عنوان رئیس اجرایی نیرومند‌ترین و ثروتمند‌ترین امپراتوری تاریخ، با پشتوانهٔ چهار سال زمان در پیش، فارغ از فشارهای انتخاباتی و بدون امید به انتخاب مجدد در دورهٔ بعدی، چه تحویل می‌‌دهد و چه میراثی از خود به جا می‌‌گذارد. او امروز صبح (از جمله) قول داد:«… به یک دهه جنگ پایان…» دهد!
امیدوارم برداشت من از جایگاه کلّی مقام رئیس جمهوری آمریکا و توانایی‌هایش به قیمت برقراری صلح، عدالت و پیشرفت اشتباه باشد و آقای اوباما بتواند به انتظاراتی حداقلی، از جمله نمونه‌هایی که در بالا ذکر کردم عمل کند.
خبر خوب این است که: مردم ایران، منطقه، آمریکا و جهان به هر صورت و در زمانی نه‌چندان دور، خود «برای اصلاح امور» امور را به دست خواهند گرفت! قطعیت این امر آخری مثل فرستادن آمین در کلیسا، صلوات در مسجد، و کمی کمتر از قطعیت مرگ است!
۱۷ آبان ۱۳۹۱، ۷ نوامبر ۲۰۱۲
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
