حفظ حریم خصوصی در دنیای مجازی
در پاسخ به سوال یک دوست و هم‌چنین روشن‌تر کردن جنبه‌ی عملی موارد ذکر شده، در این جا مورد نویسندگان بلاگ را پیش می‌کشیم تا یک ذهنیت عینی از کاربردهای قوانین ضدسانسور داشته باشید:
این مورد اهمیت حیاتی برای دست اندرکاران بلاگ‌ها دارد (نویسندگان، گردانندگان یا مسئولان) که بدانند صرفا استفاده از نام مستعار برای ثبت نام یا امضای مطالب کافی نیست چرا که تمامی سایت‌های بلاگ اتصال آی‌پی کامپیوترها را ثبت می‌کنند و هم‌چنین اکثر شرکت‌های خدمات ارائه‌ی اینترنت موظف به ثبت ورود و خروج ترافیک آی‌پی‌ها هستند.
بنابراین، جهت ناشناس ماندن هنگام ارسال / بارگزاری یک مطلب دردسرساز حتما می‌بایست از سایت‌ها یا نرم‌افزارهای پراکسی استفاده کنید تا سایت میزبان بلاگ موفق به شناسایی آی‌پی شما نگردد. هم‌چنین می‌بایست از پراکسی‌های SSL استفاده کنید تا شرکت خدمات اینترنتی شما نتواند محتوای اطلاعات شما را رویت کند.
با استفاده از پراکسی ناشناس ماندن که از ویژگی رمزنگاری استفاده می‌کند شما از چشم نهادهای جاسوسی در امان هستید ولی تنها موردی که می‌تواند علیه شما کار کند مسئله‌ی هم زمانی این روی‌دادها است. تصور کنید که شما به منظور بالا بردن ایمنی، هر سه‌شنبه ساعت ۵ عصر به کافه اینترنتی یک منطقه‌ی دور از محل زندگی خود می‌روید تا مطلب آماده‌تان را به بلاگ مشخصی ارسال یا بارگزاری نمائید. با رعایت موارد ذکر شده در بالا شما درجه‌ی ایمنی خود را تا حدود زیادی تضمین کرده‌اید اما باید به خاطر داشته باشید که همه‌ی مسئولان کافه اینترنتی‌ها موظف به ثبت نام مشتری‌ها و ساعت شروع و پایان هستند. بعد از مدتی نهادهای جاسوسی به هم‌زمانی بارگزاری بلاگ مشخص و حضور شما در کافه اینترنتی ذکر شده مشکوک شده و پس از چند مدت تحت نظر قرار دادن اقدام به دستگیری شما می‌کنند.
در این موارد توصیه این است که خود اقدام به ارسال یا بارگزاری مطلب نکنید بل که آن را به دوستان یا افراد قابل اطمینان در خارج از شهر محل سکونت خود و یا در نهایت خارج از ایران بفرستید تا اقدام به ارسال آن به بلاگ‌های موردنظر و یا بارگزاری کنند. اگر به هر دلیلی مجبور به استفاده از کافه اینترنتی‌ها برای ارسال مطالب به دوستان خود باشید، از آنان بخواهید تا مطالب را با تاخیر چند روزه ارسال / بارگزاری نمایند تا ارتباطی بین استفاده‌ی شما از سیستم اینترنتی و پست شدن مطالب نباشد.
حال که بحث ارسال ایمیل و مطالب به صورت الکترونیکی به میان آمده است، در این قسمت به صورت گذرا به سیستم‌های موجود برای ارسال اطلاعات الکترونیکی یا ایمیل به صورت ایمنی می‌پردازیم.
منظور از ارسال نامه‌ی الکترونیکی یا ایمیل با حفظ درجه‌ی ایمنی می‌تواند دو مفهوم را در بر داشته باشد:
۱- این که شما قادر به ارسال ایمیل باشید بدون آن که کسی بتواند آن را رویت کند یا بخواند. برای مثال، ارسال ایمیل به دوستی مطئمن در خارج از ایران می‌تواند در این طبقه بندی قرار گیرد.
۲- یا این که علاوه بر مخفی نگاه داشتن اطلاعات ارسالی مایل هستید حتی ارسال کننده و دریافت کننده‌ی ایمیل به صورت ناشناس باقی بمانند. برای مثال، ارسال ایمیل از شما به یک دوست که هر دو در ایران هستید.
در هر دو حالت، اولین چیزی که باید مورد استفاده قرار گیرد همان پروتکل رمزنگاری یا SSL است.
در عکس زیر تفاوت مابین استفاده از سیستم معمولی HTTP و همان سیستم با ویژگی SSL را می‌بینید:
۱- مورد اول نسبتا آسان بوده و شما می‌توانید از لیست شرکت‌های پایین یکی را انتخاب و یا از ویژگی رمزنگاری SSL شرکت ارائه‌ی خدمات ایمیل خود استفاده کنید. برای مثال همان طور که در عکس زیر مشاهده می‌شود شما از گزینه‌های gmail می‌توانید گزینه‌ی SSL را انتخاب کنید.
لیست برخی از شرکت‌های خدماتی ایمیل با ویژگی رمزنگاری:
http://www.bluebottle.com (پرداخت ماهانه)
https://fastmail.fm/ (پرداخت ماهانه)
https://www.safe-mail.net (پرداخت ماهانه)
https://www.comodo.com/home/email-security/secure-email.php (رایگان)
https://www.comodo.com/home/email-security/secure-email.php (رایگان)
۲- تنها نکته‌ی منفی مورد اول در این است که مسئولان شرکت‌های فوق دسترسی به ایمیل‌های ذخیره شده‌ی شما دارند که در صورت درخواست از طرف پلیس مجبور به تحویل آن‌ها هستند و یا این که اطلاعات ذخیره شده می‌تواند هدف دست‌برد هکرهای حرفه‌ای اجیرشده توسط نهادهای جاسوسی شود. در این صورت شما باید با شرکت‌هایی قرارداد ببندید که ایمیل‌های ذخیره شده در سرورشان نیز کاملا رمزنگاری می‌شود و فقط شما قادر به باز کردن آن‌ها هستید. نمونه‌ی چنین شرکت‌هایی می‌توان این‌ها را ذکر کرد:
https://help.riseup.net/en (رایگان)
https://www.hushmail.com (رایگان)
http://s-mail.com (رایگان)
https://www.vaultletsoft.com (رایگان)
علاوه بر این دو نوع نامه‌نگاری با ویژگی رمزنگاری، سیستم‌های دیگری نیز موجود است که به Anonymous remailer معروف هستند. این گروه نیز تقسیمات داخلی متعددی را داراست که توضیحات فنی آن‌ها از حدود این مقاله خارج است و علاقمندان می‌توانند با جستجو در اینترنت به اطلاعات مورد نیاز دسترسی پیدا کنند. در این بخش فقط ضروری است بدانید که شرکت‌های مورد نظر در این گروه به صورت اتوماتیک اطلاعات شخصی افراد را از ایمیل‌ها سوا ساخته و در نتیجه دریافت کننده‌ی ایمیل و یا نهادهای جاسوسی نمی‌توانند ارسال کننده‌ی ایمیل مزبور را شناسایی کنند. ضمنا، معمولا هنگام ثبت نام هیچ اطلاعات واقعی از افراد درخواست نمی‌شود.
در شماره‌ی آتی، این سلسله مقالات را با یک جمع‌بندی و مرور موارد ایمنی همراه با ذکر مراجع و منابع به پایان می‌بریم.
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
